تحقیق آماده بررسی جرم محاربه با موارد مشابه

تحقیق آماده بررسی جرم محاربه با موارد مشابه

1-3) محاربه و بغی
1-1-3) معناي لغوي بغي
2-1-3) معناي اصطلاحي بغي
3-1-3) ‏بررسی مفهوم محاربه و بغي (جرم سياسي)
4-1-3) نظريات مختلف در مورد بغي ( جرم سياسي )
الف ـ نظريه شخصي يا سيستم دروني
ب ـ نظريه مادي يا سيستم بيروني
5-1-3) آيا باغي کسي است که برامام معصوم خروج نمايد؟
6-1-3) ‏شرايط جنگ با بغات يا مجرمين سياسي
7-1-3) ‏رفتار با اسيران و مجروحين جنگي بغات
8-1-3) تعريف جرم سياسي از نظر حقوقدانان و مقايسه آن با تعريف جرم ‏سياسي از نظر اسلام
9-1-3) ‏مزاياي مجرمين سياسي
10-1-3) بررسی تطبيقی بين محارب و باغی

2-3) محاربه و تروريسم
1-2-3) مفهوم تروريسم
2-2-3) تعاريف گسترده تروريسم
3-2-3) تعريف محدود تروريسم
4-2-3) تعريف تروريسم از نظر ديدگاه هدف و عامل
1-4-2-3) انواع تروريسم از نظر هدف
اول ـ تروريسم سياسی
دوم ـ تروريسم ايدئولوژيکی
سوم ـ تروريسم بين المللی
چهارم ـ تروريسم سياه
پنجم ـ تروريسم کور
2-4-2-3) انواع تروريسم از نظر عامل
اول ـ تروريسم فردي
دوم ـ تروريسم گروهي
سوم ـ تروريسم دولتي
5-2-3) تعريف حقوقي تروريسم
6-2-3) بررسي تطبيقي تروريسم و محارب
1-3) محاربه و بغی

1-1-3) معناي لغوي بغي

بنابر نظر صاحب مجمع البحرين: (بغي به معناي فاسد کردن است و اصل آن ريشه در حسد ورزيدن دارد لذا ستمگر را از آن جهت باغي گفته اند که هر کس حسادت ورزد به ستمگري نيز دست مي زند) .
راغب مي گويد : (بغي به معناي تجاوز کردن از حد اعتدال است و به معناي تکبر هم آمده است از جمله در آيه (وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ) در مورد ستمکاران و تجاوزگران آمده است ) .
با اين توضيح بغي يعني طلب توأم با تجاوز مي باشد منتهي در بعضي از موارد اين گونه طلب کردن ناپسند نيست بلکه نيکو است . مانند بغي از عدل به احسان و بغي از امور واجب به انجام مستحبات .
کلمه بغي در قرآن کريم در چهار وجه بکار رفته است که عبارتند از : ستمکاري ، سرپيچي ، حسد و زنا که همگي حاکي از همان معناي لغوي آن که طلب همراه با تجاوز است مي باشد .

2-1-3) معناي اصطلاحي بغي

بحث بغي در کتب فقهي در کتاب جهاد مطرح شده است و از مجموع کلام فقها در مورد بغات نتيجه گرفته مي شود که باغي کسي است که بر امام مفترض الطاعه خروج کند و اين خروج اعم است از اينکه به وسيله سلاح صورت گيرد ويا بدون آن و نيز اعم از آن است که باعث سلب امنيت و آرامش و آسايش عمومي بشود يا نه .
شهيد ثاني در شرح لمعه چنين مي گويد :(من خرج علي المعصوم من الائمه ( ع ) فهو باغ واحداً کان کابن ملجم لعنه الله او اکثر کاهل الجمل و صفين ، يجب قتاله ، اذا ندب اليه الامام حتي يفيئ اي يرجع الي طاعه الامام او يقتل و قتاله کقتال الکفار في وجوبه علي الکفايه ، و وجوب الثبات له باقي الاحکام السالفه فذو الفئه کاصحاب الجمل و معاويه يجهز علي جريحهم و يتبع مدبرهم و يقتل اسيرهم و غير ان يتبع لهم مدبر او يقتل لهم اسيرا و يجهز علي جريحهم ...... ) .
يعني : هر کس بر امام معصوم ( ع ) خروج کند باغي است ، خواه يک نفر باشد مانند ابن ملجم و خواه گروهي باشند مانند اهل جمل و صفين . وقتي که امام ( ع ) به جنگ با باغي دعوت کند جنگيدن با باغي واجب است مگر آنکه به اطاعت و فرمانبرداري از امام ( ع ) برگردند ، يا کشته شوند. و جنگ با او همانند جنگ با کفار است در وجوب کفايي و لزوم پايداري و ديگر احکام ياد شده ، در مورد بغاتي که صاحب دسته هستند مانند اهل جمل و معاويه ، بايد در کشتن آنها ، شتاب کرد ، فراريان آنها را بايد تعقيب کرد و اسرايشان را بايد کشت . اما غير صاحب دسته را مانند خوارج ، بايد پراکنده کرد بدون تعقيب کردن فراريان آنها و يا کشتن اسرايشان و يا شتاب کردن در کشتن مجروحين آنها...
بعضي از فقها احکام بغات را خاص زمان امام معصوم ( ع ) مي دانند . در حالي که اين نظر خلاف ظاهر آيه 59 سوره نسا مي باشد . بنابر تفسير اين آيه اولوالامر هر کس و به هر معنا که باشد از وحي نصيبي ندارد ، اما مانند پيامبر واجب الاطاعه در راي و قول هستند . اگر چه معصوم نباشند .