صفحه محصول - دانلود چارچوب و مباني نظري معلولیت و والیبال نشسته با فرمت word

دانلود چارچوب و مباني نظري معلولیت و والیبال نشسته با فرمت word (docx) 36 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 36 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

معلولیت 2-2-1-1. تاریخچه معلولیت معلولیت، همزاد با پیدایش انسانها است و قدمتی همپای تاریخ بشر دارد. مروری بر تاریخچهی معلولیت نشان می‌دهد که در هر دورهای از تاریخ، در هر فرهنگ و تمدنی و در همه طبقات اجتماعی افرادی وجود داشتهاند که از نظر فعالیت‌های اجتماعی و جسمانی، کششهای ذهنی، پایین‌تر از حد طبیعی عمل نموده و گرچه نیازمند توجهات ویژهای بودهاند، با این حال نه تنها به خواستهها و امور اجتماعی و رفاهی آنان تا قبل از قرن نوزدهم چندان واقعی نهاده نشده است، بلکه مطالعه در زندگی معلولین در سراسر تاریخ، آشکار کنندهی این حقیقت تلخ است که رفتار غالب جوامع با این گروه از افراد، بویژه عقب‌ماندگان ذهنی، ظالمانه و به دور از هرگونه عدالت اجتماعی و رفتارهای انسانی نیز بوده است. با ظهور صنعت و انقلاب صنعتی، اهمیت بهرهگیری از نیروی انسانی مورد توجه قرار گرفت زیرا انسان‌ها با انواع ماشین‌ها کار میکردند و در اثر کار، با حوادث متعددی روبرو میشدند که منجر به معلولیت میشد. لذا انديشهی حفظ و درمان این افراد که از نظر اقتصادی نیز به صرفه بود، مورد توجه قرارگرفت و با شکلگیری این رویکردها دریافتند که فعال ساختن اين افراد باعث بهبود و تقویت اندام میشود لذا توجه به تحرک فیزکی در رأس امور توانبخشی قرار گرفت که جهت اجرای این امور، از نظریات پزشکان قدیم چون بقراط، جالینوس، بوعلیسینا و محمد زکریای رازی بهره می‌گرفتند. بوعلیسینا، ورزش را برای افراد ناتوان از جنبه درمانی چنین توصیه میکند که اگر یکی از اندامها در بهترین وضع اعتدال نیست باید در هنگام ورزش کردن، مراعات آن اندام بشود. اگر در ورزشی اندام تحتانی کاربرد دارد و اندام تحتانی دارای آسیب باشد، در آن صورت ورزش باید از نوع ورزشی باشد که مربوط به بخش بالا تنه از قبیل وزنه برداری، پرتاب سنگ و يا بلند کردن سنگ باشد. خوشبختانه در عصر حاضر عقاید اجتماعی در مورد این گروه از افراد جامعه بر اثر گذشت زمان و پیشرفتهای چشمگیر در دانش و تکنولوژی وتلاش بیوقفه دانشمندان و محققینی چون ایتارد، سگین، مونتسوری، هاو، گولن بول، آلفرد بینه و... که در امر تعلیم و تربیت معلولین، خدمات بسیار ارزندهای انجام داده و پذیرفته شدن آنان را در کنار دیگر افراد جامعه به عنوان حق مسلمی برای این قبیل از افراد مطرح و دنبال نمودهاند، تفاوت محسوسی را با گذشته نشان میدهد به نحوی که در حال حاضر در اکثـر جوامع و ملـل، معلولیـن تحت توجهات ویـژهای قـرار گرفته و این امر در جهت سرویـسدهی هرچه بهتر به منظور تأمین هرچه بیشتر استقلال فردی آنان، همواره در حال بسط و توسعه می باشد (2). 2-2-1-2. معلولیت و تعریف معلولیت برخی ورزشکاران نسبت به کسانی که از توانایی بدنی برخوردار هستند، با موانع بسیار سختی روبرو هستند. سازمان جهانی بهداشت اصطلاحات و تعاریف ویژهاي را براي روشن کردن هرگونه سردرگمی در مواجهه با این جمعیت ورزشی به ثبت رسانده است. عیب یا نقص به معنی هرگونه فقدان یا از دست دادن غیرطبیعی ساختار فیزیولوژیک، فیزیکال یا آناتومیک در عملکرد تلقی می‌شود. ناتوانی به هر محدودیت یا فقدان توانایی براي انجام یک فعالیت در محدوده طبیعیاش براي هر شخص گفته می‌شود. معلولیت به معنی کاستی است (نتیجه اي از نقص یا ناتوانی) که باعث محدودیت و یا جلوگیري از تحقیق نقش شخص مبتلا در مقایسه با شخص طبیعی بر اساس سن، جنس و عوامل اجتماعی و فرهنگی می‌شود (2). 2-2-1-3. ورزش و معلولیت با پیشرفت علم پزشکی موفقیت‌های چشمگیری در زمینه حفظ سلامت جسمانی، کاهش میزان مرگ و میر و افزایش حد متوسط طول عمر معلولان حاصل شده است. معلولان جسمی، به عنوان بخشی از جامعه نیازمند برنامههای ورزشی حرکتی هستند. در حال حاضر، با توجه به اهمیت روز افزون فعالیت‌های حرکتی و ورزش برای معلولان، کوشش‌های وسیعی برای شناسایی استعدادهای این افراد يا بازگرداندن سلامت به آنها، ارتباط با افراد سالم و تسهیل روند اجتماعی صورت گرفته است(3). بررسیها نشان دادهاند که فعالیت بدنی میتواند در مقابله با تنیدگیهای روانی به افراد معلول کمک کند. همچنین ورزش و فعالیت بدنی نیز در سلامت بدنی، احساس استقلال، مهار درد، پیشگیری از بیماری و به طور ثانویه معلولیت و همچنین حفظ عملکرد مؤثر است( 50). افزون بر آن، پژوهش‌ها مبین تأثیر ورزش بر بهبود بازخورد معلولان از بعد اجتماعی، افزایش سازگاری شخصیتی، بهبود بهداشت روانی، کاهش افسردگی، کاهش درون‌گرایی، افزایش خلق و خوی مثبت، بهبود خود اثر بخشی و مهارت‌های روانی، افزایش رضایت از زندگی، افزایش بهزیستی روان‌شناختی و سازگاری با مشکلات (112) بودهاند. بنابراین، ورزش از دیرباز به عنوان یکی از پدیدههای اجتماعی که میتواند سازش‌یافتگی افراد معلول را با مشکلات مربوط به معلولیت افزایش دهد، شناخته شده است. و ورزشكار معلول فردي داراي معلوليت‌هاي تعريف شده است كه تمرينات منظم و مستمر در يك رشته ورزشي دارد(112). از دید دیگر، در زمینه تفاوت سطوح ورزشی، پژوهشها نشان دادند، ورزشکارانی که برای شرکت در مسابقات المپیک انتخاب شدند نسبت به آنهایی که انتخاب نشدند، از تنش و میزان عصبانیت کمتری برخوردار بودند(92). از طرفی ورزشکاران بین‌المللی نسبت به ورزشکاران ملی، منطقهای یا تفریحی ویژگی‌های روان شناختی مناسبتری داشتند (93). بررسی بسکتبالیست‌های پارالمپیکی نیز نشان داد که شرکت در ورزش‌های سطح بالا به آنها کمک میکند تا مهار بدنی خود را دوباره کسب کنند و خود را به عنوان یک ورزشکار و نه یک «معلول» بشناسند (94 ). 2-2-2. والیبال نشسته افراد معلول پیامدهای ماندگاری از ناتوانی خود تجربه می‌کنند(1). این عوارض ماندگار، شامل سطح پایین‌تری از عملکرد اجتماعی، تواناییهای فیزیکی در تحمل کار و کل انرژی می‌باشند(27).در مجموع، شرکت در والیبال نشسته، این موارد را بهبود می‌بخشد(109). ووت در سال 1992 دلایل بسیاری در خصوص علل شرکت افراد در والیبال نشسته ثبت کرد. بازی والیبال نشسته با شکستن موانع ناشی از ناتوانیهای تحمیل شده بر این جامعه، فرصتی را برای رسیدن به موفقیت فراهم میآورد که شامل فرصتهای اجتماعی در کنار دیگران، و حس شادی و تندرستی میباشند (109). بازی والیبال، مستلزم دارا بودن مهارتهای بالایی در عوامل روانی، فنی و تاکتیکی بازی است. افراد دچار قطع عضو نسبت به همتایان تندرست- دارای اندام تحتانی- قادر به اجرای بازی در سطح بالاتری میباشند و در نتیجه این امر والیبال نشسته را به بازی کاملاً مناسب آن‌ها تبدیل میکند. با توجه به تمام عوامل مذکور، والیبال نشسته علاوه بر مزیت اجتماعی، مزیت جسمانی و فیزیکی بزرگی نیز دارد (109). 2-2-2-1. ابعاد زمین و قوانین والیبال نشسته در والیبال نشسته اندازة زمین بازی کوچک‌تر از زمین والیبال معمولی می‌باشد(10×6) و ارتفاع تور نیز پایینتر از ارتفاع تور در والیبال معمولی است (5/1 متر برای مردان و 05/1 متر برای زنان). هر تیم دارای 6 بازیکن می‌باشد. قوانین این ورزش همان قوانینی است که برای رقابتهای غیرمعلولین مورد تأیید فدراسیون بین‌المللی والیبال قرار گرفته و البته با توجه به نیازهای خاص معلولین تغییراتی پیدا کرده است(10). 2-2-2-2. ترکیب بدن و عوامل موثر بر آن در ورزشکاران ترکیب بدن یکی از اجزای آمادگی جسمانی مربوط به سلامتی است که تناسب بین بافتهای بدن را بیـان می‌کنـد. به عبارت دقیـقتر، نسـبت بیـن وزن چربی بدن را در مقایسـه با وزن بدون چـربی بدن (استخوان، عضلات و... غیره) توصیف میکند. ترکیب بدن از دو قسمت تشکیل شده: - بخش چربی: شامل بافت چربی است که چگالی کمتری دارد. - بخش بدون چربی: شامل عضله، استخوان، و اندام ها که چگالی بیشتری دارد(5). عـوامل مختلفی بر ترکیـب بدن اثر میگـذارند که برخی از آن‌ها عبارتـند از: وراثت، دوران رشـد، جنسیت، فعالیت بدنی وراثت: ژنتیک یکی از عواملی است که به تغییرپذیری وزنی در بین افراد منجر می‌شود. در واقع حدود 25 درصد تفاوت درصد در بین افراد ناشی از عامل ژنتیک است. ولی نسبت بیشتر، به عوامل محیطی مانند تفاوتهای فرهنگی و شرایط زندگی مربوط میشود (78). دوران رشد: تجمع چربی در بدن، در دوران مختلف زندگی متفاوت است و تشکیل سلول‌ها در دورهی زندگی جنینی رخ می‌دهد. در اواخر دوره جنینی لایه‌های چربی زیر پوستی ظاهر شده و در دورهی کودکی به طور یکنواختی افزایش می‌یابد. زمانهای حساسی برای تجمع چربی در بدن وجود دارند که 6 ماه پس از تولد و دورهی بلوغ را شامل میشود. در این دوران بر تعداد سلول‌های چربی اضافه شده (128) و به این ترتیب فرد چاق کسی است که از تعداد سلولهای بیشتری برخوردار باشد (93). در دورهی بزرگسالی و بین سنین 44-25 سالگی نیز افزایش چربی وجود دارد که ممکن است ناشی از افزایش حجم سلول‌ها باشد تا تعداد آن‌ها. جنسیت: ترکیب بدنی دو جنس با هم تفاوت دارد. این تفاوتها در دورهی نوجوانی و تا بزرگسالی حتی بیشتر هم در مردان، نسبت توده عضلانی بیشتر از زنان بوده، در حالی که در زنان درصد چربی بیشتر از مردان است. این اختلافات ناشی از ترشحات هورمونی هستند که مسئول افزایش تودهی عضلانی مردان (تستوسترون) و تودهی چربی زنان (استروژن) هستند. به طور کلی میتوان گفت که حدود 5 تا 10 درصد بین چربی مرد و زن معمولی تفاوت وجود دارد (64). فعالیت بدنی: یک رابطه معکوس بین سطح فعالیت بدنی با چربی وجود دارد. به عبارت دیگر افرادی که دارای سطـح فعالیـت بدنی بیشتـری بوده و یا زنـدگی فعـالتری داشتـهاند، از مقـدار چربی کمتـری برخوردارند. انجام فعالیـتهای بدنی به صـورت فعالیـتهای استـقامتی از نوع هوازی و یا تمرینات مقاومتی نشان داده‌اند که موجب کاهش چربی بدن شدهاند (160). 2-2-2-3. کلاس بندی برای والیبال نشسته ورزش: تیمی تحت نظارت: IPC- انجمن ورزش والیبال کارت کلاس‌بندی: WOVD/IPC برای شرکت ورزشکاران در رشتة ورزشی والیبال نشسته، داشتن حداقل معلولیت ضروری است. بازیکنان باید کارت کلاس‌بندی را داشته باشند . افراد واجد شرایط: کلاس A₁ :قطع دو پا از بالای زانو کلاسA₂ : قطع یک پا از بالای زانو کلاسA₃: قطع دو پا از زیر زانو کلاس:A₄ قطع یک پا از زیر زانو کلاسA₅: قطع دو دست از بالای آرنج کلاسA₆: قطع یک دست از بالای آرنج کلاسA₇: قطع دو دست از زیر آرنج کلاسA₈: قطع یک دست از زیر آرنج کلاسA₉: قطع ترکیبی اندام فوقانی واندام تحتانی غیر از افراد قطع عضوی فوق، افراد قطع عضوی با مشخصات زیر هم میتوانند در این رشته شرکت کنند: اندام فوقانی: 1.قطع دو انگشت اول در دو دست 2.قطع هفت انگشت یا بیشتر در دو دست 3.قطع یک دست بین مفاصل مچ و کف دستی- انگشتی اندام تحتانی: 1.قطع یک پا در سطح مفصل لیس فرانک 2.قطع یک پا در سطح مفصل شورپارت سایر معلولیت‌ها اندام فوقانی: الف. کوتاهی: کوتاهی بیش از 33 درصد طول یک دست در مقایسه با دست دیگر. این کوتاهی می‌تواند به صورت واقعی یا عملکردی باشد برای اندازهگیری طول اندام فوقانی می‌توان از زائدة آخرومی تا انتهای بلندترین انگشت درست را اندازهگیری کرد و با سمت دیگر مقایسه کرد تا میزان کوتاهی مشخص شود. ب . قدرت عضلانی: فلج اندام فوقانی در مجموع کاهش بیست امتیاز (درجه) از قدرت عضلات اندامها فوقانی (دور اندام) بر اساس تست قدرت عضلات با دست برای شرکت در رشته والیبال نشسته ضروری است درجات یک و دو در تست قدرت عضلات محاسبه نمیشوند. اندام تحتانی الف. کوتاهی: کوتاهی پا در صورتی که بیش از هفت درصد باشد فرد میتواند در این رشته شرکت کند. ب . قدرت عضلانی: افرادی که دچار کاهش پنج امتیاز در قدرت عضلات اندام تحتانی باشند (مجموعاً در هر دو پا) می‌توانند در این رشته شرکت کنند(14). قدرت عضلات هر اندام تحتانی چهل امتیاز است که مربوط به عضلات زیراست: 1.عضلات فلکسور ران 15 امتیاز 2.عضلات اکستانسور ران 15 امتیاز 3.عضلات ابداکتور ران 15 امتیاز 4.عضلات اداکتور ران 15 امتیاز 5.عضلات اکستانسور زانو 15 امتیاز 6.عضلات دورسی فلکسور مچ پا ( خم کننده پا رو به بالا) 15 امتیاز 7.عضلات پلانتار فلکسور مچ پا (خم کننده پا رو به پایین) 15 امتیاز مجموعاً 40 امتیاز 2-2-2-4. آسیبهای مرتبط با والیبال تقریبا انواع صدمات شانه همیشه مربوط به حرکات تکراری است. آسیب به شانه، به حرکات مکرر بالاسری مربوط می‌شود. جراحاتی از این قبیل و اصابت‌ها مرتبط با عدم تعادل عضلانی در شانه است که ممکن است باعث حرکت غیرطبیعی سر استخوان بازوی بالایی یا قدامی گردد (151). تشکیل کیست در غدّهی لنفاوی، آسیب به قسمت فوقانی، و خونریزی به دلیل حرکات بالاسری مکرر و توقف ناگهانی حرکت در طی آبشار زدن رخ می‌دهد (92). این امر همان آسیب‌شناسی بسیاری از آسیب‌های دیگر شانه مانند التهاب تاندون است که در بازیکنان ورزشی که در بالای سر ضربه می‌زنند و یا پرتاب می‌کنند رخ می‌دهد. روی‌ هم ‌رفته، بروز آسیبهای ناشی از استفادهی بیش از حد از شانه،60 برای 1000 ساعت بازی یا تمرین در بازیکنان والیبال تمام سنین می‌باشد (149). صدمات استفاده بیش از حد شانه در میان بازیکنان شایعترین هستند. در کل، صدمات شانه در والیبال، معمول هستند و صدمات مربوط به بازیکن والیبال نشسته مرتبط با بازیکن ایستاده نیز میباشند. بازیکنان نشسته باید خود را با استفاده از بازوها و شانههای خود حرکت دهند و همچنین از این اندامها برای بازی با توپ استفاده کنند (165). صدمات فشار شانه به سمت جلو زمانی اتفاق می‌افتد که افراد فلج تحتانی از صندلی چرخدار استفاده می کنند که نتیجه انجام حرکت ورزشی خارج از مرکز و موزون و ناموزون در مفصل شانه می‌باشد(119). همچنین میتوان فرض نمود که افراد قطع عضو که از کراچ به عنوان روش راندن به جلو استفاده میکنند، در معرض خطر مشابهی هستند. این نمونه بازیکنانی است که در والیبال نشسته شرکت می‌کنند. بنابراین صدمات شانه، محل توجه اصلی در بازیکنان نشسته والیبال می‌باشند(165). 2-2-2-5. تاکتیکهای والیبال نشسته الف. دفاع دفاع، به دلیل نیاز به حرکات سریع و دقیق به سمت توپ، یکی از دشوارترین مهارتها در والیبال است. برای برنده شدن در والیبال، تیم باید مدافعین و توپزنهای خارجی و کارآمدی داشته باشد. شیرجه‌ها و دفاعهای موفق، فرصتهای بیشتری برای امتیاز گرفتن ایجاد میکنند. برنده شدن در پیکار دفاع، اگرچه اهمیت دارد، همچنان میتواند باعث باخت شود. برای پیروزی در بازی، حمله باید همراه با دفاع باشد. به لحاظ آماری امتیازات تعیین‌کنندهی پیروزی در یک مسابقه عمدتاً در فرایند تغییر دفاع به حمله، به‌دست میآیند. عامل اصلی موفقیت، رسیدن سریع به موقعیت توپ برای بازی مؤثـر با آن است. تغیـیر وضعیت، حرکت از یک موقعیـت آماده به موقعیـت آمادهی دیگـر است (154). بازیکنان خط دفاع در عقب مدافع بایستی خود را با توپزن حریف هماهنگ کنند. خواندن دست توپزن، مهارت حیاتی یک بازیکن دفاعی است. (حرکت به فضای باز ایجاد شده توسط دفاع روی تور، به موقعیت دفاعی مطلوبی منجر میشود (158). در والیبال ایستاده، بازیکن باید قادر باشد که به سمت توپ حرکت کرده و توپ پاس داده شده را فقط در چند گام بگیرد. در والیبال ایستاده، مدافع ممکن است یا سُر بخورد و یا تکنیک جابجا شدن را اجرا کند. در تکنیک جابجا شدن بازیکنان، باسن بازیکن رو به تور قرار میگیرد اما بازیکن همچنان بازی را با چشم دنبال می‌کند. قبل از آغاز حرکت، بازیکن باید یک موقعیت بدنی متعادل داشته باشد. هنگامی که چندین سِت سریع بازی می‌شود، مدافع ممکن است خود را کاملا وقف توپزن حریف کند که این امر می‌تواند منجر به کسر امتیاز و یا کم شدن سرعت بازی تهاجمی حریف گردد. این امر باعث میشود که پاسور حریف جهت توپ را به سمت سایر توپزنهایی که در وضعیت خوبی نیستند، تغییر دهد. در هنگام استفاده از مدل وقف مدافع یا همان یارگیری، مدافع دوم می‌تواند در همان لحظه، توپزن سرعتی را پوشش دهد. این امر به تشکیل یک خط دفاعی برای یک موقعیت قوی‌تر در پای تور کمک می‌کند (142). در " دفاع با خواندن دست حریف" خواندن دست حریف مربوط به توپ جدا شده از دست توپزن نیست بلکه مربوط به توپ جدا شده از دست پاسور است (112). خواندن دست حریف به شدت بر زمان تأکید دارد تا تمرکز لازم برای پا و موقعیت دست حاصل شود. توپزن باید توسط مدافع بر مبنای توپ رها شده از دستان پاسور شناسایی شود. علاوه بر این، عادات و رفتارهای یک توپزن خاص باید توسط مدافع شناسایی شود. مدافعان باید به‌طور شفاهی جهت توپ پاس داده شده را فریاد بزنند. در اصل، هر چقدر مدافع مدت طولانیتری روی پاسور تمرکز داشته باشد، نتایج بهتری بدست میآورد. وقتی که مدافع به پاسور نگاه می‌کند، دید محیطی او باید اجازه دهد تا توپزن را ببیند. زمانی که مدافع به سمت توپزن تغییر مکان می‌دهد، قادر به تشخیص مسیر حرکت توپ ضربه‌خورده می‌باشد (112). تمریناتی که مدافع را برای حرکت در طول تور و خواندن دست پاسور آموزش میدهند مهارتهای بازی او را بهبود میبخشند. حرکت در والیبال، به دلیل خواندن دست حریف و مسیر حرکت توپ، مستمر است ( 112). موقعیت مدافع نیاز به دقت دارد زیرا محل قرارگیری مدافع نسبت به تور در بسیاری از موارد تعیین‌کننده موفقیت است. دفاع باید یک دیوار و یا مانع محکم در پای تور تشکیل دهد همچنین بازوی بازیکنان باید کاملا کشیده باشد(139). دفاع به عنوان یک سپر در نظر گرفته می‌شود و مدافعان باید به سرعت به سمت موقعیت توپ حرکت کنند تا از خوردن توپ به زمین جلوگیری شود. دستان آنها در مواردی که مدافعان دستهای کوچک‌تری دارند، نزدیک تر و در مواردی که دستان بزرگتری دارند دورتر است. برای تشکیل "دیوار" دفاعی، شست دو دست باید چند اینچی از هم فاصله داشته باشند و به هیچ وجه نباید با هم تماس داشته باشند. موقعیت دست‌ها باید بزرگترین مانع ِممکن برای مدافعان را ایجاد کند. موقعیت توپزن نسبت به تور در تعیین زمان دفاع به مدافع کمک می‌کند (165). ب. حرکت بین بازیکن تازه‌کار و خبره، در مورد مؤلفه‌های زمانی و مکانی حرکت در واکنش نسبت به توپ تفاوتهای اساسی وجود دارد. بازیکنان معمولا قادر به تفسیر اطلاعات در 83 تا 167 میلی ثانیه قبل از تماس با پاسور هستند (24). هر چقدر بازیکن تبحر بیشتری داشته باشد، قادر به تفسیر سریع‌تر و به‌نوبـهی خود، استـفاده از این اطـلاعات خواهد بود. زمیـن بازی والیبـال در بیـن بازی‌های تیمی، کوچک‌ترین محوطهی بازی (یعنی 72 متر مربع) محسوب می‌گردد. زمینهای بازی کوچک‌تر یک منطقه پرجمعیت برای حرکت و واکنش بازیکنان نسبت به یکدیگر و توپ ایجاد میکنند. تعیین جهت حرکت توپ، دشوار و تعیین زمان حرکت نیز به مراتب دشوارتر میباشد. روی‌هم‌رفته، این یافتهها بر اهمیت سرعت در ورزش والیبال و اهمیت میزان سرعت یک بازیکن در موفقیت او تاکید می‌کند(102). نیروی عکسالعمل زمین در بازی نشسته، در مقایسه با بازی ایستاده متفاوت هستند. فعالسازی عضلات حرکتی اصلی از پیش در پیش‌بینی حرکت برای هر دو بازیکن ایستاده و نشسته روی می‌دهد (153). راه رفتن یا دویدن در تماس با زمین باعث ایجاد یک واکنش عضلانی و در نتیجه انقباض و حرکت می‌گردد. تفاوت میان والیبال ایستاده و نشسته، تماسی است که منجر به فعال‌سازی گروه‌های عضلانی مختلف در اندام‌های مختلف می‌شود(165). 2-2-2-6. عوامل آمادگی جسمانی در والیبال نشسته الف. قدرت وعوامل مؤثر بر قدرت عضلانی قابلیت فرد در بکارگیری نیروی یک عضله یا گروهی از عضلات برای یک بار و با حداکثر تلاش درمقابل یک مقاومت را قدرت میگویند. از نظر پاتولوژیکی قدرت به سه دسته مطلق، نسبی و موضعی تقسیم میشود. قدرت مطلق یعنی اندازهگیری قدرت، بدون در نظر گرفتن هیچ عامل دیگری مثل قدرت قویترین مرد جهان. قدرت نسبی یعنی اندازهگیری قدرت در رابطه با اندازه و ترکیب بدن. قدرت موضعی یعنی اندازهگیری قدرت در رابطه با اندازهی عضلات مانند قدرت موضعی عضله چهار سر ران. در طبقه‌بندی دیگر، قدرت به دو دسته پویا يا دینامیک و ایستا یا استاتیک تقسیم میشود. قدرت ایستا یا استاتیک زمانی است که جسم بیحرکت است و به آن نیرو وارد میشود و قدرت پویا یا دینامیک زمانی است که جسم حرکت داشته و به آن نیرو وارد میشود (163). عوامل مؤثر بر قدرت عضلانی سن: بدون انجام تمرینات ویژه، قدرت تا سنین 25 سالگی سیر صعودی دارد اما در فعالیتهای قدرتی 27 تا 30 سالگی اوج شکوفایی افراد است. جنس: در اوج قدرت، زنان حدود 70 درصد اوج قدرت مردان را خواهند داشت. تمرین: تمرینات با وزنه باعث افزایش قدرت میشوند. سرعت حرکت: نیروی تولید شده توسط یک عضله یا گروهی از عضلات به سرعت حرکت بستگی زیادی دارد. نیروی حداکثر، هنگامی تولید میشود که اندام، حرکت نداشته باشد(145). ب. استقامت عضلانی استقامت عضلانی، قابلیت تکرار مداوم تمرین در شرایط سوخت و سازی پرفشار، برای بسیاری از رشتههای ورزشی مهم است. تمرین برای توسعه استقامت عضلانی معمولاً در آماده‌سازی والیبال مهم نیست. ورزشکاران باید متوجه باشند که چه تمریناتی را برای استقامت عضلانی انتخاب کنند. تمرین برای توسعه استقامت عضلانی می‌تواند فوایدی که پیش‌تر در تمرینات قدرتی و توانی به دست آمده را کاهش دهد. برنامه‌های آماده‌سازی والیبال باید بازیکنان را برای پرشها، استارتها، توقفها، شیرجهها و حرکات دست به بالای سر که چندین بار در مسابقه تکرار میشوند، آماده کنند(148) اگر در برنامهی تمرینی خود تمرینات استقامت عضلانی دارید، بهترین زمان برای گنجاندن این تمرینات در برنامه، می‌تواند در ابتدای مرحله خارج از فصل مسابقات باشد(156) ج. سرعت در والیبال ایستاده حرکت کردن رسیدن به توپ با استفاده از یک گام عرضی و دویدن صورت می‌گیرد (165). در بررسی دفاع توپ، مهارت حرکت به سمت توپ و در نتیجه زمان باید مد نظر قرار گیرد (109). سرعت برای رسیدن به توپ و امتیاز گرفتن، اهمیت زیادی دارد و در بازی بسیار حیاتی است. مجموع عوامل مذکور بر این نکته صحّه میگذارند که حرکت سریع عامل اصلی در کسب امتیاز است. دو راه برای شتاب گرفتن در بازی وجود دارد: افزایش طول گام و فرکانس(تعداد) گام. قدرت، عامل تعیین‌کننده سرعت است که بایستی برای بهبود شتاب افزایش یابد. بازیکنان در بازی ایستاده حرکت ضربدری انجام میدهند و با حداکثر سرعت می‌دوند، روی پاشنه میچرخند و پرش میکنند، و یا بدن خود را میچرخانند و پرش میکنند. در والیبال ایستاده، وضعیتی که بدن بازیکن در بازی با توپ برای رسیدن به حداکثر سرعت از این سو به آن سوی محوطهی بازی به خود میگیرد، شیب مشخصی دارد. بازیکن نشسته به جای حرکت ضربدری با پای خود، با کشیدن بازوها و دستان خود سُر میخورد، به میانه میرسد، یا میچرخد. بازیکن والیبال نشسته باید بر جایی که بهترین مکان رسیدن به آن است یا حرکت سریع از نقطهای که در آن است تمرکز کند (157). در والیبال نشسته، طرز قرار گرفتن برای حرکت حیاتی است (107). در والیبال نشسته قرارگیری در وضعیتهای پایین، میانی و بالا با موقعیت بازوها مشخص میشود. وضعیت پایینی، شیرجه درست بالاتر از سطح کف زمین است. وضعیت میانی بدن، شیرجه در سطح مرکزی قفسه سینه یا سطح شانه است. موقعیت بالایی بدن توسط بازیهای بالاسری مانند یک پاس و یا یک ضربهی آرام به توپ یا اسپک (آبشار) مشخص و متمایز می‌شود(165). بازیکن، قبل از تماس با توپ، باید در حالت آماده ‌باش باشد. این امر مستلزم این است که موقعیت مورد نظر بازیکن حاصل شده باشد و او آمادهی حرکت و یا در موقعیت قبل از حرکت باشد(107). حرکت به سمت توپ به طور مؤثر با دورترین فاصله پا از جهت حرکت بازیکن یا توپ آغاز می‌شود (165). حرکت به سمت توپ بایستی قبل از رسیدن توپ به موقعیت ایدهآل یا مطلوب برای ضربه زدن روی دهد (107). برای حفظ تعادل، وزن بازیکن باید در مرکز وضعیت جسمانی او باشد (165). تیمهای ورزشی باید تکنیکهای حرکت را قبل از کار بر روی سرعت حرکت به دست آورند . در عمل، ریتم یا سرعت حرکت در تمرین باید بیشتر از سرعت بازی باشد(107). خطاهای بازیکنان مانند حرکت بیش از حد آرام، مستلزم آن است که بازیکن به منظور بازی کردن، به دنبال توپ بدود یا شیرجه بزند(165). حرکت به سوی توپ با سرعت مناسب در اغلب موارد زمانی رخ می دهد که بازیکن تمرکز کند و حرکت به سمت توپ را پیش از تماس پیش‌بینی کند(107). حرکت در اکثر شرایط بازی، قبل از تماس با توپ است(165). بنابراین حرکت سریع و کارآمد در بازی والیبال نشسته ضروری است(107). د: چابکی قابلیت تغییر مسیر حرکت، تغییر وضعیت بدن و یا هر دوی آنها و داشتن عکس‌العمل‌های مناسب که در حداقل زمان و با مهارت، دقت، تعادل و سرعت انجام می‌شود را چابکی گویند. می‌توان گفت که چابکی در ورزش‌ها و عملکردهای مختلف ورزشی متفاوت بوده و ورزشکار در هر حرکت ورزشی به بعضی از عوامل جسماانی احتیاج بیشتری دارد. برای مثال یک والیبالیست در لحظه‌ای که با یک حرکت دست از خوابیدن توپ در زمین جلوگیری می‌کند از فاکتور چابکی بهره می‌برد( 148). 2-2-3. تمرین مقاومتی روش‌های انجام تمرینات قدرتی شامل وزنههای آزاد، دستگاه‌های بدن‌سازی و با استفاده از وزن بدن می‌باشد. زمانی که وزنههای آزاد نظیر دمبل استفاده میشود فرد هم به بلند کردن وزنه پرداخته و هم وضعیت بدن خود را در حین حرکت کنترل کرده است اگر از دستگاه‌های بدنسازی استفاده شود دستگاه اجازهی بلند کردن وزنه را به خود فرد میدهد ولی خود دستگاه در طول حرکت بدن خود را در وضعیت مناسب حفظ میکند. در فعالیتهایی نظیر ایستادن و نشستن وزن بدن به عنوان مقاومت تلقی میشود. عقاید در مورد بهترین نوع تمرین مقاومتی متفاوت است. عموماً بهترین روش برای تقویت بلند کردن وزنه در سه ست 12-8 تکرار میباشد. بلند کردن وزنههای سبکتر با تکرارهای بیشتر سبب بهبود استقامت میشود. تمرین مقاومتی شامل چندین تمرین مختلف میباشد که بر روی گروه عضلانی متفاوتی فعالیت میکند. تمرین کننده یک تا سه دوره از هر تمرین را انجام میدهد. یک دوره از 15-8 تکرار بوده و حدود یک 1 دقیقه به طول میانجامد و یک جلسه معمولی 30 دقیقه طول میکشد. اگر فرد هفتهای2 تا 3 جلسه تمرین قدرتی انجام دهد افزایش قدرت ماندة عضلات فعال بارز میشود. این افزایشها مربوط به فرایندهای متفاوت شیمیایی درسلول‌های عضلانی میشود. بیشترین پیشرفت، بعد از اولین ماه‌های تمرین منظم آشکار میشود، انجام تمرینات قدرتی منظم، سلامت دستگاه قلبی– عروقی فرد را توسط بهبود سطح HDL تقویت میکند و همچنین تأثیر زیادی بر ترکیب بدن دارد. چون عضلة حجیمتر سرعت متابولیسم را افزایش داده، کالری بیشتری را میسوزاند و بافت چربی را کاهش میدهد تمرین قدرتی، اندازه عضلات را تحت فشار قرار میدهد و به افزایش محتوای مواد معدنی استخوانها کمک میکند و از پوکی استخوان جلوگیری میکند(6 ). 2-2-3-1. آثار تمرینات مقاومتی افزایش قدرت عضلانی سازگاری‌های سیستم عصبی سازگاری‌های قلبی- عروقی سازگاری‌های فیزیولوژیکی سازگاری‌های سوخت و سازی سازگازی‌های ساختاری تغییرات در ترکیب بدن بهبود توانایی‌های حرکتی، ورزشی افزایش قدرت عضلانی: برنامه قدرتی می‌تواند موجب افزایش قدرت شوند. با سه تا شش ماه تمرین پیشرفتی برابر با 25 تا 100 درصد و حتی بیشتر در قدرت عضلات دیده میشود. قدرت در دختران و پسران میتواند پس از یک دوره تمرینات مقاومتی چه قبل و چه بعد از بلوغ، بهبود یابد(83). سازگاری‌های سیستم عصبی: دستگاه عصبی نقش بسیار مهمی در افزایش قدرت ناشی از تمرینات مقاومتی دارد. این سازگاریها شامل بهبود هماهنگی، بهبود یادگیری و افزایش فعال شدن عضلات حرکت دهندهی اصلی است. فراخوانی واحد حرکتی نیز برای افزایش قدرت، دارای اهمیت زیادی است. در نتیجه افزایش قدرت ممکن است ناشی از فراخوانی همزمان واحدهای حرکتی بیشتر برای عملی معیّن باشد، که موجب تسهیل انقباض و افزایش توانایی عضله برای تولید نیرو میشود. همچنین تمرین میتواند تکانههای بازدارنده را به تدریج کاهش و یا با آنها مقابله کند و افزایش قدرت از طریق کاهش مهار عصبی بدست آید( 16). سازگاری‌های قلبی- عروقی: به طور کلی سازگاری‌هایی که بر اثر تمرینات مقاومتی در دستگاه قلبی- عروقی رخ میدهد ناچیز است. با این وجود، نوع تمرینات مقاومتی در تعیین اندازه پتانسیل گسترش قلبی- عروقی مهم میباشد. محققان گزارش کردند که کل حجم قلب ورزشکارانی که تمرینات قدرتی انجام میدهند تا حد زیادی کمتر از ورزشکاران تمرین نکردة استقامتی است هر چند با اجرای برنامههای تمرین مقاومتی طولانی مدتتر که شامل تناوبهای استراحتی کمتر و کوتاهتر باشند مانند تمرینات دایرهای، وقوع سازگاری‌های قلبی- عروقی مانند تمرینات استقامتی امکان‌پذیر است. حداقل سازگاری‌های قلبی- عروقی و سوخت و سازی عضلانی که به افزایش استقامت طولانی مدت منجر میشود و منشاء آن تمرینات مقاومتی باشد، به افزایش بارز vo₂max نمیانجامد. نکته جالب آن است که به نظر میرسد، ترکیب تمرینات قدرتی و استقامتی بویژه در افراد نسبتاً تمرین نکرده در افزایش اولیه vo₂max نقش دارد. این حالت ممکن است به دلیل تودهی عضلانی کمتر افراد تمرین نکرده باشد. تمرین مقاومتی میتواند فراخوانی و هیپرتروفی عضله را گسترش دهد و بدین ترتیب باعث می‌شود تحمل تمرین هنگام فعالیت فزاینده، بهتر شود (68). سازگاری‌های فیزیولوژیکی: تمرینات مقاومتی منظم موجب تغییرات یا سازگاری‌های ساختاری و فیزیولوژیکی در بدن میشود. سطح سازگاری‌ها به وسیلهی اندازه و شکل ظاهری عضلات بدن مشخص میشود. میزان این سازگاری‌ها با فشار اعمال شده بر بدن توسط حجم، تواتر وشدت تمرین نسبت مستقیم دارد. تمرین زمانی برای ورزشکار مفید است که بدن را برای سازگاری با فشار کار جسمانی تحت فشار قرار دهد. به عبارت دیگر در صورتی که بدن با فشاری بیش از آنچه عادت دارد روبهرو شود با قوی ساختن خود با عامل فشار سازگار میشود. هیپرتروفی یکی از نشانههای قابل مشاهدهی سازگاری نسبت به تمرین قدرتی، بزرگ شدن اندازه عضله است .هیپرتروفی به عنوان یکی از سازگاری‌های فیزیولوژیکی ناشی از تمرین به دو شکل رخ میدهد. الف. هیپرتروفی کوتاه مدت: همان‌گونه که از نامش پیداست، پیامد تجمع مایعات (ادم) در عضله است. بلند کردن وزنههای سنگین، مقدار آب موجود در فضای بین سلولی را افزایش میدهد و باعث بزرگ‌تر شدن آن میشود. پس از گذشت چند ساعت و برگشت آب به دستگاه گردش خون، ادم از بین میرود. این امر یکی از پاسخهای این سئوال است که چرا با وجود عضلات به ظاهر بزرگ و قوی ورزشکار پرورش اندام، قدرت آنها همیشه متناسب با اندازة عضله آنها نیست. ب. هیپرتروفی مزمن یا پایدار: ناشی از تغییرات ساختاری در عضله است چون این نوع هیپرتروفی در نتیجه افزایش تعداد یا اندازهی الیاف عضله است و اثرات آن ماندگار است. این نوع هیپرتروفی برای ورزشکارانی که تمرین بیشتری دارند، در مقایسه با افرادی که تارهای کمتری دارند، قویتر و درشت‌اندامتر خواهند بود. تعداد تارها که به صورت ارثی تعیین شده است در سرتاسر زندگی، ثابت باقی میماند. با این وجود امروزه نظریهی دیگری پیشنهاد میکند که بارهای سنگین مورد استفاده در تمرین قدرتی، ممکن است موجب افزایش تارهای عضلانی یا هایپرپلازیا شود. در این صورت هیپرتروفی تا حدی میتواند ناشی از افزایش تعداد تارهای عضلانی باشد. البته این نظریه بر پایه پژوهشهایی است که بر روی حیوانات انجام شده و نه بر روی نمونههای انسانی. شواهد علمی زیادی نشان میدهند که هیپرتروفی یک تار عضلانی، دلیل اصلی افزایش اندازة عضله است. افزایش اندازة تار عضلانی و تعداد الیاف عضلانی بویژه الیاف میوزین به وسیله پژوهشگران زیادی نشان داده شده است. بارهای سنگین تعداد پلهای عرضی الیاف میوزین را نشان میدهد که موجب افزایش سطح مقطع عرضی تار را افزایش چشمگیر نیروی انقباضی بیشینه میشود(128). سازگاریهای ساختاری: در سنین پائین یا در سطح ابتدائی بارهای تمرینی کم‌شدت ممکن است تأثیر مثبت و اثر تحریکی بر افزایش طول و قطر استخوانهای بلند داشته باشد در حال تمرینات شدید و سنگین نیز ممکن است رشد استخوانی ورزشکاران بالغ را تحت تأثیر مثبت قرار گیرد. زیرا موجب افزایش چگالی استخوانی میشود که خود این امکان را فراهم میکند تا استخوانها بتوانند از عهده فشارهای مکانیکی تمرین برآیند. بار تمرینی شدید و ثابت ممکن است قدرت ساختاری استخوانها را کاهش دهد، بنابراین در صورتی که با گذشت بار تمرینی از مقادیر کم به بیشینه تغییر نکند، این امر موجب کاهش قدرت ساختاری استخوان میشود. وممکن است آسیب های استخوانی ایجاد کند (6). تغییرات بر ترکیب بدن: در اغلب افراد تمرینهای قدرتی تغییری در کل وزن بدن ایجاد نمیکند یا باعث تغییرات اندک میشوند، ولی تغییراتی در مواد تشکیل‌دهنده بدن به‌وجود می‌آورد. به این صورت که چربی بدن به طور چشمگیری کاهش می‌یابد. تمرین قدرتی، تغییر مثبتی در ترکیب بدن به وجود میآورد. به این صورت که چربی بدن به طور چشمگیری کاهش مییابد و بافتهای بدون چربی را حفظ میکند. در نتیجة این تمرینات تودهی بدون چربی افزایش و مقدار نسبی چربی بدن کاهش مییابد. متخصصان علوم ورزشی و تغذیه در برنامههای کاهش وزن استفاده از ترکیب تمرین قدرتی و ورزش هوازی را توصیه میکنند. تا از این طریق کاهش چربی بدن حفظ بافت‌های بدون چربی حداکثر برسد. افزایش وزن بدن ممکن است به دلیل افزایش بافت عضلانی وچگالی استخوانی باشد. به علاوه تغییرات مثبت در ترکیب بدنی با افزایش وزن بدن در ارتباط است و حجم تمرین از عوامل کلیدی در تغییر ترکیب بدن است ( 125). بهبود توانایي‌های حرکتی، ورزشی: پژوهش‌های انجام شده پیرامون تمرینات قدرتی و تأثیری که در توانایی حرکت ایجاد میشود نشان داده است که مهارتها تحت تأثیر برنامههای قدرتی به طور چشمگیری افزایش پیدا میکند(89). 2-2-3-2. اصول تمرینات با وزنه اصل اضافه بار: این اصل چنین بیان مي‌دارد که افزایش قدرت، استقامت و حجیم بودن عضله زمانی اتفاق می‌افتد که عضله برای مدت مشخص با وزنههای سنگینتر از حالت عادی که با آنها مواجه بوده تا سر حد خستگی تمرین داده شود. اصل افزایش مقاومت: وقتی اصل اضافه بار در تمرینات با وزنه رعایت شده باشد، با پیشرفت دورهی تمرین بر توانمندی ماهیچهها افزوده خواهد شد که در این صورت، وزنهای که در شروع کار انتخاب شده بود، دیگر برای ماهیچههای ورزیده سبک به شمار خواهد آمد و اصل اضافهبار دیگر رعایت نخواهد شد. به همین دلیل مقاومتی که ماهیچهها بر علیه آن کار میکنند(وزنه) باید کمکم افزایش داده شود. این افزایش به‌صورت دورهای خواهد بود و باید در سراسر برنامه کلی تمرین ادامه یابد. یکی از راههای تشخیص زمان افزایش مقاومت آن است که دفعات برداشتن یا جابهجا کردن وزنه را تا شروع خستگی بشماریم و با شرایط قبلی مقایسه کنیم و در صورتی که تعداد تکرار بیشتر از تعداد برنامه تمرین بود باید وزنه را به حدی سنگین کرد که به تعداد تکرار برنامة تمرین برسد. اصل ویژگی تمرین: ویژگی تمرین یکی از مهم‌ترین اصول تمرین است. در گذشتهای نه چندان دور، ورزشکارن بدون در نظر گرفتن نیاز انرژی عضلات درگیر و یا حتی نوع رشتهی ورزشی، مسافتهای طولانی را میدوند. اما امروزه، پژوهشها، مؤید این مطلب است که تمرین برای هر رشته ورزشی باید خاص آن رشته باشد. در ادامه سه جزء مختلف ویژگی تمرین را به ترتیب بررسی میکنیم. الف. اختصاصی بودن دستگاه‌های انرژی: به این موضوع اشاره میکند که ورزشکاران برای ورزشهايی که احتیاج به آمادگی هوازی دارند، باید از برنامهی تمرین هوازی استفاده کنند در مقابل، ورزشکاران شرکت‌کننده در ورزش‌های هوازی باید بر آمادگی بیهوازی ورزشکاران تکیه کنند. برای مثال، ورزشکاران دوهای سرعت، جودو و بیسبال باید به تمرینات بیهوازی کوتاه مدت بپردازند و به منظور ارتقای عملکرد خود، نباید از دوهای طولانی مدت استفاده نمایند. ب. اختصاصی بودن شیوه تمرین: به این معناست که بیشترین تأثیر تمرین، زمانی خواهد بود که شکل تمرین شبیه به اجرای مهارت باشد. به عبارت سادهتر، دوچرخه سواران باید رکاب بزنند. شناگران شنا کنند و دوندگان بدوند. چنان‌كه شناگران شما از یک برنامة دو پیروی کنند، پیشرفت عملکرد آنان به مراتب کمتر از کار مشابه در استخر خواهد بود. ج. اختصاصی بودن الگوهای حرکتی و گروه‌های عضلانی: بر این مطلب تأکید میکند که رعایت شکل صحیح تمرین کافی نیست، مگر این‌که اجرای تمرین مشابه الگوی حرکتی مربوط باشد و گروه‌های عضلانی همانند در آن بکار گرفته شوند کلیهی رشتههای ورزشی ویژگیهای حرکتی و عضلانی خاص خود را دارند. هنگام تمرین از ورزشکاران خود بخواهید تا حد امکان حرکات مورد نیاز رشته ورزشی خود را به‌طور مشابه تقلید کنند. در این صورت نه تنها الگوی حرکتی، بلکه سرعت حرکت نیز در نظر گرفته شده است (122). 2-2-3-3. متغیرهای تمرین تغییر نوع تمرینات سالانه به منظور دستیابی به سطوح بالای عملکرد، از اهمیت ویژهای برخوردار است. گذشته ازنوع تمرین، تعدادی دیگر از متغیرها یا اجزاء تشکیل دهنده آن را نیز می توان در برنامه تمرین مورد دستکاری قرار داد. 1. حجم حجم، مقایسهی اندازه‌گیری کیفیت کار به شمار می‌رود. حجم در تمرینات با وزنه، به وسیلة تعداد تکرار، در برنامه دویدن به وسیله فاصله و تکرارها و در برنامه پلایومتریک با تعداد واکنشها ارزیابی می‌شود. تأثیر استفاده از دامنهی حجمی در تمرینات از اهمیت زیادی برخوردار است. برنامه‌های تمرینی با حجم زیاد (شدت کم) معمولاً به منظور ایجاد پایهی قوی در ورزشکار مورد استفاده قرار میگیرد. تغییراتی که در خلال انجام انواع تمرینات رخ می‌دهد: مانند، افزایش تودهی عضلانی بدون چربی در حین تمرینات با وزنه و افزایش ظرفیت هوازی است که با تمرینات قلبی– عروقی انجام می‌گیرد. حجم پایان فعالیت (شدت متوسط به بالا) معمولاً در تمرینات افزایش توان، سرعت و قدرت مطلق کاربرد دارد و اغلب کیفیتهای بی‌هوازی در شدت‌های بالا بهبود مییابند. برای حفظ و یا استراحت متعادل شدهی پس از فعالیتهای شدید نیز از شدتهای پایین تا متوسط و با حجم کم استفاده می‌کنند. در نهایت، حجم تمرین، تعیین کنندهی میزان شدت تمرین است، حجم بالاتر، شدت را پایین میآورد و بالعکس(39 ). 2. شدت شدت نیز مقیاس اندازهگیری کیفیت کار است. شدت (نه حجم)، بیشترین تأثیر را روی بدن آشکار می‌کند. در یک برنامه دویدن، شدت تمرین به وسیله سرعت دویدن، مسافت و استراحت متناوب بین دویدنها تعیین میشود. دوی سرعت، مثالی برای صددرصد شدت است که در کمترین زمان ممکن انجام میشود. شدت تمرینات با وزنه، به وسیله مقدار وزنة جابه‌جا شده برای یک تمرین معین تعیین میشود که بر پای حداکثر تکرارهای ورزشکار بنا شده است. اگر ورزشکاری بتواند وزنه 91 کیلوگرمی(200پوند)را درحرکت چمپاتمه جابه‌جا کند، یک لیفت 45 کیلوگرمی (100پوند)، پنجاه درصد شدت محسوب میشود، به صورت ذهنیتر، میتوانیم شدت را، در تمرینات با وزنه، به عنوان ترکیب وزنه بلند شده و مقدار استراحت بین ستها (دورهها) تعریف کنیم. شدت در فعالیت‌های قلبی– عروقی (غیر از دویدن) به وسیله ضربان قلب در هنگام تمرین، اندازهگیری میشود. بعضی مربیان معتقدند که تمرینات با وزن بدن تنها راه پیشرفت برای افزایش حجم عضلات است که تفکری کاملاً اشتباه است. گاهی اوقات ورزشکار به اجرای یک تمرین با 6 تکرار و 80 درصد شدت نیاز دارد، همان تمرین ممکن است با 1 تا 3 تکرار و با 80 درصد شدت به منظور سرعت بخشیدن به ریکاوری (بازگشت به حالت اولیه) با افزایش سرعت حرکت، اجرا شود( 40). هر جلسه تمرین نقش مهمی را در دستیابی به اهداف تمرین بازی میکند. تناوب از شدت بالا به پایین در خصوص تمرینات هفتگی و ماهیانه، باعث ایمنی و سازگاری منطقی سرعت، قدرت، توان و استقامت خواهد شد. شدت تمرین به عنوان مقدار کار اجرا شده در واحد زمان تعریف شده است که اغلب در کل شدت تمرین نقش دارد. هر قدر زمان انجام فعالیت کوتاه تر باشد، بر شدت جلسهی تمرین افزوده میشود. چگالی (تراکم) و حجم، خود تعیین کننده شدت است که دومین عامل تعیین سختی یا دشواری تمرین می‌باشد( 43). 3. مدت مدت، عبارت است از محدودهی زمانی که صرف کامل یک ست (دوره)، جلسه یا مجموعهای از حرکات ورزشی میشود. معمولاً، مدت، شامل زمانی است که صرف یک جلسه تمرین میشود، خواه تمرین با وزنه، پلایومتریک (جهشی)، دویدن، تمرینات چابکی، تمرین مهارتها و یا کشش باشد. چگالی (تراکم) در مدت تمرین نیز نقش دارد. مدت و چگالی به شدت و نوع تمرینات اجرا شده بستگی دارند، یک جلسه تمرین طولانی باید از شدت کمی برخوردار باشد، مثل، جاگینگ سبک (دویدن نرم) یا تمرین با وزنه با تکرارهای زیاد. اگر جلسه تمرین، دارای شدت بالايی باشد، مدت زمان آن کم است. دویدن با حداکثر سرعت یا کار با وزنه با حداکثر قدرت آن ‌قدر خسته‌کننده است که فقط برای مدت زمان کوتاهی قابل تحمل است( 48). 4. تکرار یا فرکانس تمرین تکرار یا فرکانس تمرین، بیانگر تعداد جلسات تمرین در هفته میباشد. بیشترین تعداد جلسات تمرین معمولاً درخارج فصل انجام میگیرد که باعث تغییرات زیادی در بدن میشود، اما تعداد جلسات کمتر در داخل فصل انجام میشود که زمان بیشتری را برای تمرین روی مهارتها و راهبردهای والیبال در اختیار میگذارد. وانگهی، شیوههای مختلف تمرین نیازمند تکرارهای مختلف است(52). 5. استراحت و بازگشت به حالت اولیه رویه دیگر شدت، حجم، مدت و تعداد جلسات تمرین را استراحت و بازگشت به حالت اولیه تشکیل میدهد. در تمرینات ورزشی واژهی «بیشتر» به معنای بهتر نیست. ورزشکار، روی خط باریکی حرکت میکند که بین تمرین سخت و تمرین بسیار زیاد قرار گرفته است، عمق این مسیر را، استراحت به منظور پیشرفت مینامند. به منظور دستیابی ورزشکار به سطح بالایی از آمادگی جسمانی در والیبال، بدن در حین استراحت، خواب، تمرینات سبک و یا در زمان بیتمرینی خود را بازسازی میکند (53 ). یکی از دستاوردهای جانبی ورزش شدید همان بیش‌تمرینی است. بسیاری، از این واقعیت که بیش‌تمرینی دارای جنبههای فیزیکی و عاطفی است چشم‌پوشی میکنند. علاوه بر تفکر که فرآیند سخت و سنگین محسوب میشود و ورزشکار ناگزیر به انجام آن است، کار با وزنه، دویدن، پریدن، جلسات تمرین و بازیها همگی بر جنبهی فیزيکی بیش‌تمرینی کمک میکنند. اگر از جنبههای احساسی و عاطفی به قضیه نگاه کنیم در خواهیم یافت که آمادگی برای مسابقات و انجام تمرینات ورزشی در جلسات مختلف و مقابله با فشارهای وارد شده میتواند سبب خستگیهای شدید روانی شود، زمانی که این فشار با جنبه فیزيکی ترکیب شد میتوانید سبب خستگیهای شدید روانی شود، زمانی که این فشار با جنبه فیزیکی ترکیب شد میتوانید یقین داشته باشید که برعملکرد شما لطمه وارد خواهد کرد. بیش‌تمرینی یک کیفیت قابل اندازهگیری نیست، پژوهشگران سعی کردهاند که بیش‌تمرینی را پیش از وقوع تشخیص دهند. هیچ شاخص مشخصی کاملاً مؤثر شناخته نشده است (54). 2-3. مروری بر پژوهشهای انجام شده در زمینه موضوع مورد نظر محققان در راستای افزایش قدرت و ترکیب بدن پژوهشهای متعددی را به انجام رسانیدهاند که در این مطالعات از پروتکلها و راهکارهای متعددی استفاده شده و در عین حال نتایج مختلفی را به همراه داشته که در زیر به تعدادی از آنان اشاره میکنیم. 2-3-1. تاثیر تمرینات مقاومتی بر ترکیب بدن کرامر و همکاران(2003) به مطالعه بر روی سازگاری‌های فیزیولوژیک و عملکرد بین تمرین مقاومتی زمان بندی شده و نشده در بین30 بازیکن زن تنیس دانشگاهی پرداختند و نتیجه گرفتند که پس از نه ماه تمرین مقاومتی منجر به افزایش قابل توجهی در تودة بدون چربی ، توان بی‌هوازی، قدرت دست، ارتفاع پرش، سرویس زدن، فورهند، بک هند، تستوسترون و سرم شبه انسولین استراحتی و غلظت کورتیزول می‌شود. و درصد چربی بدن و Vo₂max هر دو گروه کاهش یافته است. در طول 6 ماه اول تمرینات مقاومتی زمان‌بندی شده بیانگر افزایش در پرس پا، پرس سینه و پرس شانه نسبت به گروه زمان‌بندی نشده اما به صورت مطلق پرس پا وشانه نسبت در گروه زمان‌بندی شده پس از 9 ماه بیشتر از گروه زمان‌بندی نشده بود و تمرین مقاومتی زمان‌بندی شده پیشرفت قابل توجهی در ارتفاع پرش، سرویس، فورهند، بک‌ هند در مقایسه با تمرینات زمان‌بندی شده بعد از 9 ماه نشان داد(106). چندین پژوهش نیز تأثیر تمرینات مقاومتی بر ترکیب بدن را مطالعه کرده‌اند(جدول 2-1) جدول 2-1. مطالعات انجام شده بر ترکیب بدن پس از تمرینات مقاومتی نویسندگان و سال انتشارتعداد آزمودنیهادامنه سنی(سال)نوع تمریناترابطه بین تمرینات ورزشی و ترکیب بدناعتماد و همکاران (1388)(4)27 پسر دانشجو09/1± 63/ 20سالمقاومتی(8 هفته، 3 جلسه در هفته) شدت (جلسه اول 4 ×٢جلسه آخر 12×3)چربي زير پوست نواحي تحت كتفي، شكم، سهسر، سينه و همچنين دورشكم، دور كمر، دور باسن، وزن كل بدن، وزن توده چربي بدن و درصد چربي بدن آزمودنيها اثر معنی داري داشته است، در حالي كه چنين تأثير معنيداري در مورد چربي زير پوست ناحيه دو سر و توده بدون چربي مشاهده نشده استگنزالس و همکاران (2011) (133)بازیکنان زن والیبال لیگ برتر اسپانیاتمرینمقاومتی24 هفتهافزایش ترکیب بدن (توده عضلانی افزایش یافته، درصد چربی کاهش یافته)، افزایش قدرت و ظرفیت قدرتبنت آر و همکاران (2012) (42)17 ورزشکار مرد و زن تمرین کردهتمرین مکمل قدرتی 12 هفته و2جلسه در هفته(3تا 5 RM)توده کل بدن بدون تغییر، افزایش قدرتویلیس و همکاران(2012) (160)119 نفر دارای اضافه وزن18 تا 70 سالمقاومتیهوازی ترکیبی مقاومتی و هوازی (8 ماه)کاهش توده بدن در تمرینات استقامتی و ترکیبی، افزایش توده بدن در تمرین مقاومتی، کاهش توده چربی و دور کمر در تمرینات استقامتی و ترکیبی و بدون تغییر بودن در تمرین مقاومتی، افزایش توده بدون چربی در تمرینات مقاومتی و ترکیبی و بدون تغییر بودن در تمرینات استقامتیکاتلین و همکاران(1998)(55)20 زن آموزش ندیده19 تا 44سالتمرینمقاومتی پیشرونده با شدت متوسط 12 هفته و 2 جلسه درهفتهافزایش توده بدون چربی و کاهش چربی و وزن بدنافزایش قدرت عضلانی 2-3-2. تاثیر تمرینات مقاومتی بر قدرت عضلانی در چند پژوهش تأثیر تمرینات مقاومتی بر قدرت عضلانی بررسی شده است (جدول 2-2). در پژوهشی که در سال 1389 توسط میرزایی وهمکاران جهت بررسی اثر دو الگوي باردهي متفاوت تمرين مقاومتي بيشينه بر قدرت، توان و هايپرتروفي، پس از شش هفته تمرين بر روی 21 مرد تمرین کرده انجام شد، مشخص شد که مقدار 1RM اسکوات نیمه خم کردن آرنج پس از شش هفته تمرين با هر يك از پروتكل ها به طور معنيدار و مشابهي افزايش يافت؛ همچنين ارتفاع پرش عمودي برون‌ده توان بيشينه و توان ميانگين، سطح مقطع عرضي عضلهی ران و محيط عضلهی بازو، درمقايسه با مقادير پيش از تمرين افزايش معنيداري نشان نداد. نتايج اين مطالعه نشان داد سازگاريهاي اوليه (شش هفته تمرين مقاومتي) در قدرت، توان و حجم عضلاني، با اعمال روش باردهي ثابت در هر نوبت و افزايش تدريجي بار از يك نوبت تا نوبت بعدي، تفاوت قابل ملاحظه‌اي با يكديگر ندارند(22). خام وردی (1386) نشان داد که پس از 6 هفته تمرین با وزنه به روش هرمی و هرمی معکوس، افزایش قدرت عضلات عمل کننده در حرکت پرس سینه، خم کننده زانو و اسکات در روش معکوس هرمی بیشتر و در عضلات خم‌کننده آرنج به روش هرمی بیشتر بوده است. همچنین پس از 6 هفته تمرین با وزنه، هیچ اختلاف معنیداري بین دو روش هرمی و هرمی معکوس در حرکات فوق مشاهده نشد(11). جدول 2-2. مطالعات انجام شده بر قدرت عضلانی پس از تمرینات مقاومتی نویسندگان و سال انتشارتعداد آزمودنیهادامنة سنی (سال)نوع تمریناترابطه بین تمرینات ورزشی و قدرتبیشپ و همکاران (1999) (37)21 زن دوچرخه سوار18 تا 42 سالمقاومتی، 12 هفته(2تا 8 1RM)افزایش در قدرت پاها، عملکرد استقامتی بدون تغییرهاف و همکاران (1995) (94)زنان هندبالیستمقاومتی سنگین3جلسه در هفتهافزایش در قدرت عضلانی و سرعت پرتابجان و همکاران (2008) (165)10 زن نخبه والیبالمقاومتی+ پلایومتریک12 هفته و 2 جلسه در هفته (3 تا 8 تکرار)افزایش در قدرت عضلانیاستپان و همکاران (2010) (144)16 ورزشکار مرد صندلی چرخدارمقاومتی سنگین8 هفته( 2 بار در هفته، 10 تا 12 تکرار در 5 ست)افزایش قدرت در بالا تنهابراهیم و همکاران (1389) (1)20 مرد ورزشکار با ویلچر2/29±55/2سالقدرتی ماگزس6 هفته و هر هفته 3 جلسه(75 تا 85 درصد از1RM)افزایش در قدرت و چابكيمرتضیسنگدوینیو همکاران (1391) (15)18دانشجوی مرد تمرین نکرده8/ 22±8/1سالمقاومتی یک وسه نوبتی3روز در هفته به مدت 8 هفته (8 تكرار بيشينه )سه نوبت تمرين مقاومتي نسبت به يك نوبت تمرين مقاومتي در ارتباط با افزايش قدرت در عضلات پايين تنه موثرتر مي باشد، افزايش قدرت عضلاني بالاتنه بين يك نوبت و سه نوبت تمرين مقاومتي تفاوتي مشاهده نشدگائینی و همکاران (1387)(21)30ورزشکار پسر مبتدی41/1±20 سالوزنۀ(هرمی،آکسفوردی)8 هفته، هفتهای 3 جلسه (50 تا 100 1RM)افزایش قدرت عضلات سینهای، تفاوت معنیداری بین دو گروه مشاهده نشدلطیف ابراهیم (2010) (109)12 بازیکن مرد والیبال نشستهتمرین با وزنه (75 تا 95 درصد از 1RM)افزایش در قدرت بازوها، افزایش در عملکرد دفاعیکری و همکاران (1998) (92)16 زن سالم25 تا 45 سالتمرین قدرتی (بالا تنه) 10 هفتهافزایش قدرت عضلانیگلدمن و همکاران (1994) (99)21 مرد3برنامه تمرین با وزنه 6 هفتهافزایش قدرت در هر سه گروه، افزایش قدرت در اندام تحتانی 2 برابر اندام فوقانیمارتینز و همکاران(2013) (164)834 نفر60 تا 79سالمقاومتی الاستیک پیشرونده (تجزیه تحلیل متا)افزایش قدرت با برخی از ناتوانی‌های عملکردیهریس وهمکاران (2012) (42)نوجوانانمقاومتیافزایش قدرت 2-3-3. تأثیر تمرینات مقاومتی بر استقامت عضلانی اندرسون و همکاران (1981) در پژوهشی بر روی 43 مرد،3 جلسه و9 هفته اثرات سه برنامه تمرین مقاومتی بر قدرت عضلانی و استقامت عضلانی مطلق و نسبی را تجزیه و تحلیل کردند. اطلاعات نشان داد 20% حداکثر قدرت در گروه که تکرار کم و مقاومت بالا و بیشتر از 5 تا 8 درصد برای مقاومت متوسط و برای گروهی که تکرار بالا و مقاومت پایین بود. عملکرد در گروه تکرار بالا ومقاومت کم 7% بعد از تمرین کاهش یافته ولی در دو گروه دیگر 22% و 28% پیشرفت حاصل شده است(31). پژوهش‌هایی تأثیر تمرینات مقاومتی بر استقامت عضلانی را بررسی کردند (جدول 2-3). جدول 2-3. مطالعات انجام شده بر استقامت عضلانی پس از تمرینات مقاومتی نویسندگان و سال انتشارتعداد آزمودنیهادامنة‌سنی(سال)نوع تمریناترابطه بین تمرینات ورزشی و استقامت عضلانیحسینی و همکاران (1389) (10)22 کشتی گیر مرد42/2±30/17سالالگوی باردهی هرمی (80 تا 95 درصد)، الگ وی باردهی پلکانی معکوس (60 تا 90 درصد)، 8 هفته تمرین، هفتهای3 جلسهافزایش قدرت وحجم عضلانی در هر دو الگوی تمرینی، افزایش استقامت عضلانی در الگوی پلکانی معکوسحامدی نیا و همکاران (1389) (8)30 مرد غیر ورزشکار4/3 ± 38/25تمرين زمان‌بندي شده مقاومتي خطّي معكوس و موجي روزانه 12 هفته تمرين و 3 جلسه در هفته 12 هفته تمرين و 3 جلسه در هفته (30 تا 40 درصد 1RM)افزایش استقامت عضلانی در هر دو برنامه، استقامت عضلاني پايين تنه در برنامه زمان بندي موجي روزانه نسبت به برنامه زمان‌بندي خطّي معكوس سازگاري بهتري را ايجاد مي‌كند، بهبود معنادار در تركيب بدناوری دی و همکاران (1999) (34)43 دختر و پسر2/5 تا 8/11 سالتمرین مقاومتیافزایش استقامت عضلانی، افزایش قدرت عضلانیوایس و همکاران(2010) (155)38 داوطلب سالم18 تا 32 سالتمرین سنتی- تمرین مقاومتی عملکردیافزایش استقامت عضلانی، افزایش قدرت عضلانی، هر دو برنامه افزایش مشابه‌ای داشتند. 2-3-4. تأثیر تمرینات مقاومتی بر حجم عضلانی در پژوهشی که در سال 1998 توسط فلیپ و همکاران با هدف مقایسه افزایش قدرت و تودهی عضلانی در طی تمرین مقاومتی بر روی بیست و نه زن جوان، دو بار در هفته به مدت 20 هفته انجام شد، نشان داده شد که تمرین با تمرین‌های پیچیده (پرس سینه و پا) باعث به تأخیر افتادن در هیپرتروفی عضله در مقایسه با زمانی که تمرین پیچیدگی کمتری (پشت بازو) دارد. و این ممکن است به دلیل تطابق عصبی طولانی مدت در هنگام تمرین با تمرینات پیچیده است (121). نتایج برخی از این پژوهش‌ها در جدول (2-4) آمده است. جدول 2-4. مطالعات انجام شده بر محیط بازو پس از تمرینات مقاومتی نویسندگان و سال انتشارتعداد آزمودنیهادامنةسنی(سال)نوع تمریناترابطه بین تمرینات ورزشی و محیط بازواراضی و همکاران (2010)(32)مردان با فعالیت مشابه2/1±7/49مقاومتی متوسط8 هفته (8 تا 15 RM)افزایش دور بازو، افزایش قدرت عضلانیمیرزایی و همکاران(1389) (22)21 مرد تمرین کردهمقاومتی بیشینه6 هفته (55 تا 75 درصد از (1RM)دور بازو بدون تغییر، افزایش قدرت عضلانی نتیجه گیری: به طور خلاصه میتوان نتیجه گرفت که بیشترین پژوهشهای صورت‌گرفته، روی افراد سالم انجام شده است. بازیکنان والیبال نشسته کمتر از تمرینات مقاومتی بهره بردهاند. تمرین مقاومتی علاوه بر این‌که روش مؤثری در افزایش آمادگی عضلانی است (150)، فواید بسیاری را در ارتباط با سلامتی از جمله: افزایش توده استخوانی، کاهش فشار خون، افزایش سطح مقطعی عرضی بافت پیوندی و عضله دارد(150). تمرین مقاومتی نوعی از ورزش عمومی است که توسط سازمان ملی سلامتی مانند کاج طب ورزشی (ACSM) و انجمن قلب آمریکا، (AHA) برای بسیاری از افراد شامل نوجوانان، بزرگسالان سالم، افراد مسن و افراد بیمار (افرادی با بیماری قلبی و عصبی عضلانی) توصیه شده است (30). اثربخشی برنامهی تمرین مقاومتی برای دستیابی به نتایج مطلوب به چندین متغییر حاد تمرینی وابسته است (11). این متغیرها عبارتند از: شدت(بار) حجم نوع عمل عضلانی نوع تجهیزات مورد استفاده (وزنههای آزاد در برابر دستگاه) انتخاب حرکت و ساختار جلسه تمرین (تعداد گروه‌های عضلانی تمرین کرده) فاصله‌های استراحتی مدت تکرارها و تناوب تمرینی. چندین مطالعهی مروری، تمرین مقاومتی را برای افزایش قدرت عضلانی تجویز کردهاند. همچنین پژوهش اخیر نشان داده، تمرین مقاومتی علاوه بر نقش تعیین کنندهای که در سطح آمادگی جسمانی بازیکنان والیبال دارد، در عملکردهای دفاعی از اهمیت زیادی برخوردار است (109). ورزشکارانی که مرحله آمادگی جسمانی عمومی خوبی را پشت سر گذاشته، به راحتی می‌توانند به عملکرد بالایی دست یابند. بازیکنان والیبال نشسته در طول مسابقه نیاز به قدرت زیادی برای پوش‌رفتن، سرویس، اسپک زدن و دفاع کردن دارند (123). با توجه به اینکه تغییر در قدرت، توان و استقامت عضلانی در موفقیت بازیکنان والیبال نشسته بسیار مهم است مربیان و بازیکنان باید تمرینات آمادهسازی خود را طوری طراحی کنند تا در بهترین شرایط در مسابقه حاضر شوند. منابع ابراهیم، خسرو. و همکاران.(1389). اثر تمرينات قدرتي ماگزس بر قدرت، سرعت و چابكي بازيكنان برتر بسكتبال با ويلچر، طب ورزشی. شمارۀ 4، ص 39. اسد، محمد رضا. (1384). تربیت بدنی و ورزش معلولین، انتشارات دانشگاه پیام نور، چاپ اول. اصلانخانی، محمد علی. (1388). هوش هیجانی در ورزشکاران معلول، فصلنامه روانشناسان ایرانی. شماره 21، سال ششم. اعتماد، ظاهر. اسماعیل نسب، نادر. (1388). اثر تمرين مقاومتي عضلات ميان تنه بر تغييرات تركيب بدن و ليپيدهاي سرم دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج ، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان. 14: ۲۰-۲۸. افتخاری، الهام. صرامي، لیلا. مستحفظيان، مینا. (1383). مقايسه ي تركيب بدني دانشجويان دختر فعال و غيرفعال دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد. برگر، ریچارد.(1385). آشنایی با تمرینات با وزنه، ترجمه : فرهاد رحمانی نیا، رشت: انتشارات دانشگاه گیلان، چاپ دوم. جیمزسی، راد کلیف. رابرت سی، فارنتینوس. دونالد، اچو.(1381). تمرینهای ورزشی نوین «تمرینات پلیومتریک»، ترجمه؛ مهدی طالب پور، انتشارات به نشر. حامدي نيا، محمدرضا. عظيمي طرقداري،حسين. حقيقي،امير حسين.(1389). مقايسة دو برنامة تمرين مقاومتي زمان بندي خطّي معكوس و موجي روزانه با شدت و حجم برابر بر استقامت افراد غير ورزشكار، پژوهش نامه علوم ورزشی. شماره 12،ص ص 119-131. حجازی، پریسا. رمضانی ،نسرین. (1391). ورزش و معلولین، انتشارات بامداد، چاپ دوم. حسینو، فراس. (1390). اثر دو الگوی تمرین مقاومتی هرمی مسطح و دو گانه بر شاخصهای فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی بازیکنان جوان فوتبال.رساله دکتری، گیلان، دانشگاه گیلان. حسینی،یعقوب.(1389)، بررسی تاثیر دو الگوی باردهی تمرین با وزنه (هرمی دو گانه و پلکانی معکوس) بر قابلیت های فیزیولوژیک کشتی گیران جوان، پایان نامه کارشناسی ارشد،گیلان، دانشگاه گیلان. دانشمندی، حسن. سخنگویی، یحیی.قهقایی، ابولفضل. (1387). مطالعه تنوع وشیوع آسیب های ورزشی در ورزشکاران معلول رده ملی ، پژوهش در علوم ورزشی. شمارۀ 18،ص 46-31. ساداتی، سمیه سادات .(1388). سبب شناسی معلولیت های جسمی و ذهنی شهرستان خمینی شهر، چكيده مقالات همایش پیشگیری از معلولیت ها.انتشارات جابر.چاپ اول ،ص 142- 149. سبکتکین، امیر.(1368). مبانی آمادگی جسمانی؛ انتشارات کمیته ملی المپیک. سخنگویی، یحیی. افشارمند، زهره. (1391). کلاس بندی ورزشکاران والیبال نشسته و ایستاده. انتشارات بامداد کتاب، چاپ اول. سنگدويني، مرتضي . ميرزايي ، بهمن. محبي ، حمید.(1391) .تاثير دو برنامه تمرين مقاومتي بر قدرت عضلاني مردان تمرين نكرده، نشرية سوخت و ساز و فعاليت ورزشي. شماره 1 ص ص 51-61. شیخ السلامی وطنی، داریوش. بهپور، ناصر. گائيني، عباسعلي .(1385). تاثیر 6 ماه تمرین مقاومتی منتخب بر پارامترهای عصبی عضلانی اندام پروران زبده. حرکت، 28، ص ص 87-.105. فاکس ،ادوارد. ماتیوس،دونالد.( 1387 ). فیزیولوژي ورزش، جلد اول، ترجمه دکتر اصغر خالدان، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ سیزدهم. فراهانی م. تربیت بدنی و ورزش معلولان. (1388). پژوهشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی.121-98 قراخانلو،رضا. صاری، عباس.امیدفر، کبری.شرقی، ساسان.(1388)، اثر تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی میوستاتین، 1 - GASP، IGF - I و IGFBP - 3 در مردان جوان، نشریه تربیت بدنی«علوم حرکتی و ورزش»، شماره 13، ص 69 تا 80. گائینی، عباسعلی.اراضی، حمید.اسماعیلی، جواد.(1387)، مقایسه دو روش وزنه تمرینی(هرمی و آکسفوردی) بر افزایش قدرت عضلات سینهای ورزشکاران مبتدی، حرکت، شماره 35، ص ص ، 129-141. میرزایی، بهمن.(1389). اثر دو الگوي باردهي هرمي مسطح و هرمي اريب بر قدرت بيشينه، توان عضلاني پایین تنه و حجم عضلانی،پژوهش در علوم ورزشي. شماره 8، ص ص، 84 -71. Abe, T, DEHoyos DV, M L. Pollak ML, et al ,(2000). Time course for strength and muscle thickness changes following upper and lower body resistance training in men and women, Eur J. Appl. Physiol; 81:174–180. Abernethy, B. (1989). Expert-novice differences in perception: how expert does the expert have to be? Canadian Journal of Sport Science. 14(1): 27-30. AGRE J. C, Rodriquez A. A. Franke, T. M. (1997). Strength, endurance and work capacity after muscle strengthening exercise in postpolio subjects. Archives of physical medicine and rehabilitations. 78(7): 681-686 . Ahtiainen, JP. Pakarinen A, Alen M. Kraemer WJ, Hakkinen K .(2003). Muscle hypertrophy, hormonal adaptations and strength development during strength training in strength-trained and untrained men. Eur J Appl Physiol. 89:555–563. Akasaka, Y. Takakura, Y. Okuma, O. Kusano, S. Suyama, T. Yamamoto, M. Oi, N. Takahashi, K. & Kunisawa, Y. (2003). SF-36 health survey in disabled sitting volleyball players in japan. Journal of Physical Therapy Science. 15: 71-73. American College of Sport Medicine. (1998). Position Stand: The recommended quantity and quality of exercise for developing and maintaining cardiorespiratory and muscular fitness in healthy adults. Med. Sci. Sports. Exerc 991 30:975 . American College of Sport Medicine. (2000). Guidelines for graded exercise testing and exercise prescription. Med. Sci. Sports. Exerc 185 33:175. American College of Sports Medicine. (2002). Progression models in ressistance training for healthy adults. Med.Sci. Sports Exerc, 34:364-380. Anderson, Tim . Kearney, Jay T.(1982). Effects of Three Resistance Training Programs on Muscular Strength And Absolute and Relative Endurance, Research Quarterly for Exercise and Sport.53(1).1-7. Arazi, Hamid. Damirchi, Arsalan. Asadi, Abbas.(2013), Age-related hormonal adaptations, muscle circumference and strength development with 8 weeks moderate intensity resistance training, Journal of Science and Medicine in Sport.74(1):30-35. Ashton-Shaeffer, C.Gibson, H. Holt, M. & Williming, C. (2001). Women’s resistance and empowerment through wheelchair sport. Word Leisure Journal.43 (4): 11- 21. Avery D, Faigenbaum. Ritalarosa, Loud. Jill, O'connell. Scott, Glover. Jason, O'connell. Waynel, Westcott.(2001). Effects of Different Resistance Training Protocols on Upper-Body Strength and Endurance Development in Children, The Journal of Strength & Conditioning Research.15:4. Bernardi, M, et al. (2003), Muscle pain in athlete with locomotor disability,Med Sci Sports Exerc,Feb, 34(2): 199-206. Birgit Friedmann-Bette, Timm Bauer, Ralf Kinscherf, Silke Vorwald, Konstanze Klute, Dirk Bischoff, Helmut Müller, Marc-André Weber, Jürgen Metz, Hans-Ulrich Kauczor, Peter Bärtsch, Rudolf Billeter.(2010), Effects of strength training with eccentric overload on muscle adaptation in male athletes, European Journal of Applied Physiology,108(4): 821-836. Bishop P. Cureton K. and Collins M, (1987). Sex difference in muscular strength in equally-trained men and women, Ergonomics. 30:675-87. Bompa, T, Di pasquale M.G, Cornacchia, L (2003). Serious strength traning, Human Kinetics, 2 nd Edition. Bompa, T.(1999). Periodization trening for sports: program for peak strength in 35 sports. Human Kinetics. 97- 101. Boning, D,Klarholz. C, Himmelsbach B. et al. (2007). Extra cellular bicarbonate and non- bicarbonate buffering against lactic acid during and after exercise. Eur J Appl Physiol. 100: 457- 67. Bouter, MA. et al. (1992). A etiology of handball injuries: A case – control study,Bri J Sports Med, Sep: 26 (1). BR, Rønnestad.O, Kojedal.T, Losnegar.B, Kvamme.T, Raastad.(2012), Effect of heavy strength training on muscle thickness, strength, jump performance, and endurance performance in well-trained Nordic Combined athletes, European Journal of Applied Physiology, 12(6):2341-2352. Branden burg J, Docherty, D. (2006). The effect of training volum on the acute respose and adaptions to reseistanc training. Int J Sports Physiol Perf. 1:108-121. Broch-Johnsen K.(2007). The metabolic syndrome in a global perspective. The public health impact-secondary publication. Dan Med Bull. 2(3):165-176. Brown C, Harmon . Wilmore, Jack H.(1974), Theeffects of maximal resistance training on the strengthand body composition of women athletes, Medicine and Science in Sports,6(3):174-177. Buford T. W. (2006). A comparison of periodization models with equated volume and intensity for strength. Oklahoma state university. Kulling F.48-50. Campbel, E., & Jones, G. (1994). Psychological well-being in wheelchair sport participants and non-participants. Adapted Physical Activity Quarterly, 11, 404- 415. Casajus, J.A. (2001). Seasonal variation in fitness varibles in professional soccer players. J Sports Med Phys Fitness . 41: 463. Charbonnau, David E. ERIK D. Andrew T, Hanson. MatthewJ, Ludlow. F,Ben. Hurley,Delmonico. M. Roth, Stephen.(2008), ACE Genotype and the Muscle Hypertrophic and Strength, Responses to Strength Training, 40(4): 677–683. Chester, S. J .(2000). The physician and sports medicine, 28. (7). Chilibek , P, D. A. W. C ALDER , D. G. S ALE , and C. E. Webber . A comparison of strength and muscle mass increases during resis- tance training in young women. Eur. J. Appl. Physiol. 77:170 – 175, 1997. Cometti, G,Maffiuletti, N. A, Pousson, M. Chatard, J.C Maffulli,N.(2001). Iskinetic strength and anaerobic power of elit, subelite, subelite and amaterur French soccer players. Int J Sports Med, 22(1): 45-51. Cooper, S.M, Baker, J, Eaton, Z.E & Matthews,N. (2007). A simple multistage field test for the prediction of anaerobic capacity in female games player, British Jornal Sports Medicine. 38: 784- 789. Cox, M.H, Watson, R.D & Sargent, T.L.C(1995). Laboratory and on ice test comparison of anaerobic power in ice hockey player. Can of Applied sports Science. 11: 214-218. Cullinen, Kathleen. Caldwell, Marjorie.(1998). Weight Training Increases Fat-Free Mass and Strength in Untrained Young Women, Journal of the American Dietetic Association. 98(4):414- 418. Curtis, KA, Dillon, DA. (1985). Survey of wheelchair athletic injuries common pattern and prevention, Paraplegia: 23 (3): 170-175. D, Bishop. DG, Jenkins. LT ,Mackinnon. M, McEniery.MF, Carey.(1999). The effects of strength training on endurance performance and muscle characteristics. Medicine and Science in Sports and Exercise.31(6):886-891. DA, Jones. OM, Rutherford. DF, Parker.(1989). Physiological changes in skeletal muscle as a result of strength training, Q J Exp Physiol.74(3): 233-56. Deschenes , M. R., and W. J. K Raemer . (2002). Performance and physiologic adaptations to resistance training. Am. J. Phys. Med. Rehabil. 81(11): 3–16. E, Tsahar. Z, Arad. I, Izhaki. CG, Guglielmo. (2006). The relationship betweent uric acid and its oxidative product allantion: a potential indicator for the evaluation of oxidative stress in birds,J Comp Physiol. 176: 653-61. Ehrman JK. American College of Sports Medicine.(2010). ACSM's resource manual for Guidelines for exercise testing and prescription. Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins. Ellenbecker, T.S., & Davies, G.J. (2000). The application of isokinetics in testing and rehabilitation of the shoulder complex. Journal of Athletic Training. 35: 338-350. Erine. Kershaw and Jeffreys. Flier, J Clin Endocrinol Metab. (2004). Adipose Tissue as an Endocrine Organ. 89(6):2548–2556. Evans, Ellen, M. Mojtahedi, Mina C. Thorpe, Matthew P. Valentine, Rudy J. Kris-Etherton, Penny M Layman, Donald K. (2012), Effects of protein intake and gender on body composition changes: a randomized clinical weight loss trial, Nutrition & Metabolism. 9:55 Fábio Lera Orsatti, Eliana Aguiar Petri Nahas, Jorge Nahas-Neto, Nailza Maesta, Cláudio Lera Orsatti, and Cesar Edurado Fernandes. (2010). Effects of Resistance Training and Soy Isoflavone on Body Composition in Postmenopausal Women Obstetrics and Gynecology International, V Article ID 156037, 8. Faigenbaum, Averyd. Loud, Ritalarosa. O'connell, Jill. Glover, Scott. O'connell, Jaso.Westcott, Waynel.(2001), Effects of Different Resistance Training Protocols on Upper-Body Strength and Endurance Development in Children, The Journal of Strength & Conditioning Research,15:4. Ferrara, A.S., Davis, R. (1994). The relationship of sport classification and injury to injury in athletes with cerebral palsy, Sport Med Training and Rehabil.5: 115-120 Fleck , S J.(1999). Periodized strength training: a critical review, J Strength Cond Res; 13:82-89. Fleck S J. (1999). Periodized strength training: a critical review. J Strength Cond. Res 13 (1): 89- 8. Fleck, SJ.(1998). Cardiovascular adaptations to resistance training, Med Sci Sports Exerc, 20(5): 146- 151. Fleck, SJ .Kramer, J. W.(1997).Designing Resistance Trainig programs New.186. W. Freitas de Salles, Belmiro.(2010). Strength increases in upper and lower body are larger with longer inter-set rest intervals in trained men. Journal of Science and Medicine in Sport. 13: 429–433. Frisancho, A. Roberto.(1974). Triceps skin fold and upper arm muscle size norms for assessment of nutritional status, The Amerivan Journal of Clinical Nutrition 27:1052-1058. Fry, A.C.(2004).The rol of restance exercise intensity on muscle fibre adaptations, Sports Med. 34:663-679. G. R. Hunter, D. R. Bryan, C. J. Wetzstein, P. A. Zuckerman, and M. M. Bamman.(2002). Resistance training and intra-abdominal adipose tissue in older men and women, Medicine and Science in Sports and Exercise34(6):1023–1028. Garazhyan, Samane. Raftari, Hadis. Zamani, Masoud. Piri, Esmael. Rakhshanizadeh, Abdolali. Peeri, Maghsoud. (2013). The effects of heredity on the body composition and cardiorespiratory fitness of parents and children, Scholars Research Library. 4 (3):41-45. GD ,Myer. KR, Ford. JL, Brent. TE, Hewett.(2006), The effects of plyometric vs. dynamic stabilization and balance training on power, balance, and landing force in female athletes, J Strength Cond Res, 20(2):345-53. Geldman, Mark. Rutherford, Ian.(1994). A Comparison of Upper and Lower Body Strengths after Various Weight Training Programmes: A Pilot Study, Journal of Science and Medicine in Sport . 80(11):753–756. Giovannazi, G. (2006). The art of read blocking. Coach and Athletic Director.1:52-54. Giza, E, et al. (2005). Injuries in women's professional soccer, Br J sports Med, 39 (4): 212-6. H. C, Heitkamp.S, Wegler.U, Brehm.H, Heinle. (2008). Effect of an 8-week endurance training program on markers of antioxidant capacity in women. J Sports Med Phys Fitness.48: 113-9. Haffman, J. (2002). Physiological aspects of sport traning and performance, Humankinetics. Harries, Simon K. Lubans, David R. Callister, Robin. (2012). Resistance training to improve power and sports performance in adolescent athletes: A systematic review and meta-analysis, Journal of Science and Medicine in Sport.15: 532-540. Hass,C. J, Feigenbaum MS, Franklin BA, (2001). Prescription of resistance training for healthy population. Sports Med. 31: 953- 64.Henschen, K. P., Horvat, M., & Roswal, G. (1992). Psychological profiles of the United State wheelchair basketball team. International Journal of Sport Psychology. 23:128-137. Henschen, K. P., Horvat, M., & Roswal, G. (1992). Psychological profiles of the United State wheelchair basketball team. International Journal of Sport Psychology. 23:128-137. Hoff, J, helgured, j, Wisloff,U. (2002). Endurance training into the next millennium: muscular strength traning effects on aerobic endurance performance: a review: Am j med sports. 4:54-67. Holster, D. and et al. (2001). The effectiveness of 0.5 Lb increment in progressive resistive exercise. Journal of strength and conditioning research.15(1):86-91. Ibrahim, AC.(2004). The effect of using composite training youthful way low-intensity in the rehabilitation of athletes with muscle weakness of the lower limbs, J Physical Education.13: 219-235. Izquierdo, Mikel. Häkkinen, Keijo. Gonzalez-Badillo, Juan J. Ibáñez, Javier. Gorostiaga, Esteban M . (2002). Effects of long-term training specificity on maximal strength and power of the upper and lower extremities in athletes from different sports, European Journal of Applied Physiology .87(3): 264–271. J, Kruger. S, Carlson.(2006). Ternds in Strength Training- United States,1998-2004, JAMA. 296(12): 1459-1460. Jackson and Polluck.(1978). Generalized equations for predicting body density of men, British Journal of Nutrition.40:497-504. Jacobsen, R.P. & Benson, C.J. (2001). Amateur volleyball attackers competing despite shoulder pain: analysis of play habits, anthropometric data, and specific pathologies. Physical Therapy in Sport. 2, 112-122. Jahangiri, Hamideh. Norouzi, Alireza. Dadsetan, Parirokh. Mirbagheri, Seyed Amir. (2013). Prevalence and correlates of obesity among older adults, Life Science Journal. 10(4s). Jan, Hoff. Bjørn, Almåsbakk.(1995). The Effects of Maximum Strength Training on Throwing Velocity and Muscle Strength in Female Team-Handball Players, The Journal of Strength & Conditioning Research.9(4). Javadi M, Kadivar P. Personality psychology. 4th edition.Rasa publication.(1995). Jones, D. A et al.(1989). Physilogiscalogical Changes in Skeletal Muscle as A Result of Strength Training,Quarterly Journal of Experimental Physiology.47:233-256. Kadi F, Bonnerud P, Eriksson A, and Thornell LE. (2000). The expression of androgen receptors in human neck and limb muscles.Effects of training and self-administration of argogenic-anabolic steroids. Histochem Cell Biol. 113:25-29. Katrina Karkazis, Rebecca Jordan-Young.(2013). The Harrison Bergeron Olympics. The American Journal of Bioethics.13(5): 66–69. Kauranen, Kari J. Siira, Pertti T. Vanharanta, Heikki V. (1998). A 10-week strength training program: Effect on the motor performance of an unimpaired upper extremity , Journal of Science and Medicine in Sport. 79(8):925-930. 100) Kelm, J. Ahlhelm, F. Anagnostakos, K. Pitsch, W. Regitz, Th. Pape,D. (2004). Gender- specific differences in school sports injuries,Sportverletz Sportschaden.18 (4): 179-84. 101) Khan,A.M., Guillet, M.A., & Fanton, G.S. (2001). Volleyball: rehabilitation and training tips. Sports Medicine Arthroscopy Review.9:137-146. 102) Kluka, D., Love, P., Kulhman, J., Hammock, G., & Wasserman, M. (1996). The effect of a visual skills training program on selected female intercollegiate volleyball athletes. International Journal of Sports Vision. 3(1), 23-31. 103) Knapik, J. J., J. E. Wright, D. M. Kowal, and J. A. Voge.(1980). The influence of U.S. Army basic initial entry training on the muscular strength of men and women. Aviat. Space Environ. 51: 1086 –1090. 104) Kraemer WJ. (1997). a series of studies: the physiological basis for strength training in American football: fact over philosophy. 11: 131-142. 105) Kraemer WJ, Hakkinen K, Fry A, Koziris P, Ratamess N and Knuttgen H . (2003). Physiological changes with periodized resistance training in women tennis players . Med. sci. in sports. 35 (1): 168 157. 106) Kraemer, WJ, and N. A.Ratamess. (2004). Fundamentals of Resistance Training: Progression and Exercise Prescription, Med, Sci, Sports Exerc. 36(4):674-688. 107) Kus, S.(2004) Coaching Volleyball Successfully. Champaign, I ll: Human Kinetics. 108) Labanowich, S.(1987). The physically disabled in sports : Tracing the influence of two tracks of a common movement, Sports'n Spokes. 12 (6): 338-404. 109) Latif Ibrahim,A.(2010). The Impact of Weight Training on the Defensive Performances for the Sitting Volleyball Players (Amputees). World Journal of Sport Sciences. 3 (S): 1146-1150. 110) Latimer, A. E., MartinGinis, K. A., & Craven, BC.(2004). Psychologica predictors and exercise intentions and behavior among individuals with.spinal cord injury. Adapted Physical Activity Quartery. 21: 71- 85. 111) Laubach, L. L.(1976). Comparative muscular strength of men and women: a review of the literature. Aviat. Space Environ.47: 534 –542. 112) Leyk,D. Gorges,W. Ridder,D. Wunderlich.A, T. Rüther. D. Essfeld, Sievert.(2007), Hand-grip strength of young men, women and highly trained female athletes European Journal of Applied Physiology.99(4): 421-415. 113) Lowther, J., Lane, A., & Lane, H. (2002). Self-efficacy and psychological skills during the amputee Soccer World Cup. Athletic Insight: Online Journa. 114) Lucas-Carrasco R, Eser E, Hao Y, McPherson KM, Green A, Kullmann L.(2011). The Quality of Care and Support (QOCS) for people with disability scale: development and psychometric properties. Res Dev Disabil. 32(3):1212-25. 115)Luo,X. Xiang, Jing. Dong, Xiaohui. Cai, Fuwen. Suo, Jianing. Wang, Zhiqiang. Liu, Meina.(2013). Association between obesity and atopic disorders in Chinese adults: an individually matched case–control study. BMC Public Health.13(12): 1471-2458. 116) M. A. Tresierras and G. J. Balady.(2009). Resistance training in the treatment of diabetes and obesity: mechanisms and outcomes, Journal of Cardiopulmonary Rehabilitation and Prevention. 29(2): 67–75. 117) Mário C, Marques et al.(2008). Changes in Strength and Power Performance in Elite Senior Female Professional Volleyball Players During the In-Season: A Case Study, The Journal of Strength & Conditioning Research. 22(4): 1147-1155. 118) Martin, J. J. (2002). Training and performance selfwheelchair basketball players. Perceptual and Motor ,Skills.73: 396- 398. 119) Martin, R.K., Yesalis, C.E., Foster, D., Albright, J.P. (1987). Sports injuries at the 1985 iunior Olympics. An epidemiologic analysis, Am J Sports .15(6): 603-8. 120) Mayer, F., Billow, H., Horstmann, T., Martini, F., Niess, A., Rocker, K., & Dickhuth, H.H. (1999). Muscular fatigue, maximum strength and stress reactions of the shoulder musculature in paraplegics. International Journal of Sports Medicine.20: 487-493. 121) Mayhew , J. L., and P. M. G Ross . Body composition changes in young women with high resistance weight training, Res. Q. 45: 433–440, 1974. 122) Mazloom, Salehi, M, Eftekhari, M.H. (2008). Blood lipid and lipoprotein profile of female athletes with re respect to their jobs and nutrients intake, Pak J Biol Sci. 11:142-4. 123) MD, Peterson. MR, Rhea. BA, Alvar.(2004). Maximizing Strength Developmnt in Athletes: a Meta-analysis to Determine the Doserespons Relationship. Journal of Strength and Conditioning Research. 18(2): 377–382. 124) Molik,B.(2008). Sport – specifi c and general sporting physical fi tness of sitting volleyball athletes, Fizjoterapia . 10:68-75. 125) Momen, Hooman.(2001). Bulletin of world Health organization. World Health Organization .79(11):1047-55. 126) Nall, E. (2007). 4 drills to improve your speed. Volleyball Magazine, 6, 40-44. 127) Norrbrand L, Fluckey JD, Pozzo M, Tesch PA (2008) Resistance training using eccentric overload induces early adaptations in skeletal muscle size. Eur J Appl Physiol 102:271–281. 128) P, Aagaard. J, L, Andersen.(2010), Effects of strength training on endurance capacity in top-level endurance athletes, Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports,20: 39-47. 129) Pápai, Julia. Tróznai, Zsófia. Szabó, Tamás. Szabó, Attila.(2012).Fat pattern of athlete and non-athlete girls during puberty, Polish Anthtropological Society. 75 (1): 41–50. 130) PD, Chilibeck. AW, Calder. DG, Sale. CE, Webber.(1998). A comparison of strength and muscle mass increases during resistance training in young women, European Journal of Applied Physiology and Occupational Physiology.77(1-2):170-175. 131) Prestes, J. De Lima, C. Frollini Donte ,FF and Conte, M.(2009). Comparison of linear and reverse liner periodization effects on maximal strength and body composition J Stngth Cond Res.23(1) :266-274. 132) Raastad, T., Glomsheller, T., Bjoro, T. (2005). Changes in human skeletal muscle contractility and hormone status during 2 weeks of heavy strength training, Eur J Appl Physiol. 84: 54-63. 133) Rahmana, Rahimi. Naserb, Behpur.(2005), The effects of plyometric, weight and plyometric-weight training on anaerobic power and muscular strength, Physical Education and Sport,3(1):  81-91. 134) Ravé, González.M, José. Alfredo, Arija. Vicente, Clemente-Suarez. (2011). Seasonal Changes in Jump Performance and Body Composition in Women Volleyball Players, The Journal of Strength & Conditioning Research. 25(6):1492-1501. 135) Rhea M, Ball S, Phillips W and Burkett L. (2002). A comparison of linear and daily undulating periodized programs with equated volume and intensity for strength, Journal of Strength and Conditioning Research. 16 (2): 250-254. 136) Rhea M, Phillips W, Burkett L, Stone W , Ball S, Alvar B and Thomas A. (2003). A comparison of linear and daily undulating periodized programs with equated volume and intensity for local muscular endurance, Journal of Strength and Conditioning Research. 17 (1): 82-87. 137) S,L, Charette. L, McEvoy. G, Pyka. C, Snow-Harter. D,Guido. R,A, Wiswell. R, Marcus. (1991).Muscle hypertrophy response to resistance training in older women, Journal of Applied Physiology. 70(5):1912–1916. 138) Sale, D. G. (2003). Neural adaptations to strength training. In: Komi PV, Strength and power in sport. 2nd ed. Oxford: Blackwell scientific publications. 281-314. 139) Sale, D. G.(1999).Neuromuscular function In: Gender Differences in Metabolism, M. A. Tarnopolsky (Ed.). New York: CRC Press. 61–85. 140) Sandorfi, C.C. (2000). Mental Blocks. Volleyball. 1 (11):54-55. 141) Seelen, H. & Vuurman, E. (1991). Compensatory muscle activity for sitting posture during upper extremity task performance in parapalegic persons, Scandinavian Journal of Rehabilitative Medicine. 23: 89-96. 142) Sheldon ,W, H. C. W. D Upertuis , and E. M C Dermott. (1954). Atlas of Men: A guide for Somatotyping the Adult Male at All Ages. New York: Harper & Row. 1–357. 143) Shondell, D. and Reynaud, C.(2002). The Volleyball Coaching Bible. Champaign, Il: Human Kinetics. 144) Silverstre,R. West, C, Maresh, C.M, WJ, Kraemer. (2006). Body composition and physical performance in men's soccer:a study of a National Collegiate Athletic Division I team. J Strength Cond Res. 20(1): 177-183. 145) Stephan, Turbanski. Schmidtbleicher, Dietmar.(2010).Effects of Heavy Resistance Training on Strength and Power in Upper Extremities in Wheelchair Athletes, The Journal of Strength & Conditioning Research. 24(1): 8-16. 146) Strudwik,T & Reilly, T.(2001). Work rate profile of elite premier league football player, The FA Coaches Association Journal. 4(2): 28- 29. 147) Tan,Benedict.(1999).Manipulating restance training program variables to optimize maximum strength in men : A review , J. Strength Cond.13(3): 289- 304. 148) Tesch, P. A,Ekberg. A, Lindquist, D. M. ( 2004). Muscle hypertrophy following 5-week resistance training using a non-gravity-dependent exercise system, Acta Physiol Scand. 180: 89-98. 149) Vanderburgh PM, Kusano M, Sharp M, Nindl B.(1997). Gender differences in muscular strength: an allometric model approach. Biomed SciInstrum. 33:100-5. 150) Verhagen, E.A.Van der Beck, A.J. Bouter, L.M. Bahr, R.M. & Van Mechelen, W.(2004). A one season prospective cohort study of volleyball injuries, British Journal of Sports Medicine. 38: 477-481. 151) Vingren JL. Kraemer WJ, Ratamess NA, Anderson JM, Volek JS, Maresh CM. (2010). Testosterone physiology in resistance exercise and training: the up-stream regulatory elements.40:1037–1053. 152) Vlychou, M. Spanomichos, G. Chatziioannou, A. Georganas, M. and Zavras, G.M. (2001). Embolisation of a traumatic aneurysm of the posterior circumflex humeral artery in a volleyball player. British Journal of Sports Medicine. 35:136-137. 153) Vute, R. (2005). Self-perception of national team coaches in volleyball for the disabled. Gymnica. 35: 69-77. 154) Wakeling, J., Tscharner, V., Nigg, B., & Stergiou, P. (2001). Muscle activity in the leg in tuned in response to ground reaction forces, Journal of Applied Physiology. 91: 1307-1317. 155) Wall, M. (2006). Transition drills. Volleyball Magazine, 12:55-57. 156) Weiss, Tiana. Kreitinger, Jerica. Wilde, Hilary. Wiora, Chris. Steege, Michelle. Dalleck, Lance. Janot, Jeffrey.(2010). Effect of Functional Resistance Training on Muscular Fitness Outcomes in Young Adults ,J Exerc Sci Fit. 8(2). 113–122. 157) Westcott, W.L., & Ramsden, S.F.( 2001). Specialized Strength Training, Winning Workouts for Specific Populations. Monterey, CA: Exercise Science Publishers. 158) Whit LJ, McCoy SC,astellanoV,Gutierrtierrez GM,Steves J ,Walter GA,Vandenbornek.(2004).Resistance Training Improves Strength and Functional Capacity in Persons With Multiple Sclerosis. 10(6):668-74. 159) Wilde, R. (2001). Playing great defense behind the blockm,Volleyball Magazine. 12: 48-52. 160) William J. Kaemer, Scott A.(2001). Effect of resistance training on women’s strength/power and occupational performances, Official Journal of the American College of Sports Medicine . 195:1011-1025. 161) Willis, Leslie, H.(2012). Effects of aerobic and/or resistance training on body mass and fat mass in overweight or obese adults, J Appl Physiol. 113: 1831–1837. 162) Wilmore, J,H. R, B,Parr. R,N, Gerandola. P,Ward. PA, Vodak.TJ, Barstow. TV,Pipes. GT, Romero. P, Leslie.(1978). Physiological alterations consequent to circuit weight training. Med. Sci. Sports. 10:79–84. 163) Wilmore,J,H.(1974). Alterations in strength, body composition and anthropometric measurements consequent to a 10-week weight training program, Med. Sci. Sports. 6:133–138. 164) Wong.P.L, Chamari,K, Wisloff,U.(2010). Effects of 12-week on-field combined strength and power traning on performance among U-14 young soccer players. J Strength Cond Res. 24(3): 644-52. 165) WR, Martins. RJ. de Oliveira. RS, Carvalho. Damasceno V, de Oliveira. VZ, da Silva. MS,Silva.(2013). Elastic resistance training to increase muscle strength in elderly: A systematic review with meta-analysis, Archives of Gerontology and Geriatrics.57(1): 8-15. 166) Zerger, Maggie.(2008). A Study of movment in sitting-Volleyball. Thesis Master of Science, University of Central Oklahoma. 167) Zhang, Yuyi.(2010). An Investigation on the Anthropometry Profile and Its Relationship with Physical Performance of Elite Chinese Women Volleyball Players. Thesis Master of Science. School of Health and Human Sciences, Southern Cross University.